Merel’s Reviews > De zwarte weduwe > Status Update

"(...) op Jungske, op Egbert, op dat scharminkel van een jongen, die ons allemaal heeft gered, en die de dapperste was, juist omdat hij steeds heeft durven zeggen hoe bang hij was."

"(...) en daar stonden de veroveraars, als verlegen kleuters beschaamd te zwijgen. Maar niet Jacoba. Die zou bij de koningin nog in de koekjestrommel roeren om de lekkerste eruit te zoeken."

"Zelfs Wachter was onder de indruk geraakt. Hij liet de stormram los, de anderen ook; de ruwgehakte boomstam viel dobberend op de stenen vloer, en daar stonden de veroveraars, als verlegen kleuters beschaamd te zwijgen.
Maar niet Jacoba. Die zou bij de koningin nog in de koekjestrommel roeren om de lekkerste eruit te zoeken."

"Hij had niet anders gedacht of er zou een vreselijk geween en geweeklaag en gejammer en gesnik zijn uitgebroken bij Jacoba en Machteld tot en met Patricia, maar nee. 'Pha!' riepen ze. 'Een spin? Die zullen we dan eens effentjes te grazen nemen! Waar ligt dat kasteel?'"