Pardis10’s Reviews > شبهای تهران > Status Update

وقتی درست فکر کنیم همه اشتباه کرده‌ایم، همه راهی را رفته‌ایم که مال ما نبوده، در طول تاریخ، ما از بهشت راندگان، بهشت کجاست؟ راه چیست؟ کسی نمی‌داند، پس این همه خودت را سرزنش نکن.»

«بدون تو روحم مثل خانه‌ی متروکی است که باد در آن می‌وزد.»

«تقریبا یقین دارم او را نخواهم دید، اما به این دلخوشم که روی این زمین هنوز راه می‌رود، صدای گام‌هایش را از دور دست‌ها می‌شنوم.»

«مسخ نشو، فسیل نشو، معنای زندگی این نیست، محبوس شدن در پوسته‌ی فردیت.»

«افسوس که این یادها در گذشته گم بود، خاطره‌هایی که تا ابدیت هرگز تکرار نمی‌شد.»

«معنای زندگی، چرا به آن فکر کنم؟ یک بار بیشتر زندگی نمی‌کنم، اول به موسیقی، بعد غذای خوب، شراب خوب، شهرت و‌ یک کمی پول، چند ساعت خواب راحت فقط علاقه دارم.»

«آسیه باز لمید و سیگاری آتش زد. چنان به حلقه‌های دود خیره شد که انگار این توجه تنها دلیل آفرینش او بود.»

«تو سرنوشت منی، سهمی از خودت به من بده، رنج‌هایت را قسمت کن، هر دو می‌کشیم. من شادی از تو نخواستم، هرچی که هستی خوبی.»

«بیشتر از هوا و آب و آفتاب به آسیه نیاز داشت. بی‌او تمام شهر تهدید‌کننده، خالی و بی‌رحم بود.»

«این لحظه هم می‌میرد، هیچ وقت، هیچ وقت دوباره این زمان تکرار نخواهد شد، تمام اینها تلخ است.»