Sepehr Omidvaar’s Reviews > گفت‌وگوهایی با پروفسور ایگرگ > Status Update

توی زندان آدم فقط باید روی خودش حساب کند...

من تردید نشان نمی‌دهم!... نبوغ من این است! نبوغم را به کار می‌گیرم! بدون رودرواسی و تشریفات!... هر چی دوروبرم هست را سوار مترو می‌کنم، ببخشید!... همه‌ی مردم را برمی‌دارم!... با میل خودشان یا با زور!... با خودم می‌برم! ... متروی هیجانی، متروی من، بدون هیچ عیب و ایرادیی، بدون ازدحام و شلوغی! شما را به رویا می‌برد!... و جز در مقصد! در جای دیگری، حتی برای لحظه‌ای توقف نخواهد کرد! هیج‌کجا!... مستقیم! با هیجان!...

برای بامزه بودن به معنای واقعی، باید تا حدودی سایه‌ی مرگ را احساس کرده باشید!

دیدنی‌ها همه دیده شده!... هر گندوگهی که فکرش را بکنید به خورد مردم داده شده، به این جماعت فرو کرده‌داند... اما باز هم خواهانش هستند!... از زمانی که شروع به تبلیغ کردند!... با وقاحت!... در حد گسترده! ... ولتر این را گفت!...

خیلی زودرسیدن سر قرار تاکتیک مرسوم آدم‌هایی است که بی‌اعتنمادند... آدم‌هایی که دوست دارند کمی حال و هوای محیط پیرامون دستشان بیاید.