Последните селани Quotes

Rate this book
Clear rating
Последните селани Последните селани by Петре М. Андреевски
97 ratings, 4.58 average rating, 5 reviews
Последните селани Quotes Showing 1-28 of 28
“Се знае дека со насмевка можеш најлесно да му се доближиш некому. Насмевката ја брише секоја далечина меѓу луѓето.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“А тој цело време се обидува да викне: Јас уште сум жив, луѓе, јас уште сум жив! Но зборовите му се толку безгласни што и самиот не може да си ги чуе. Не може да се изначуди како може да го поднесе сето што го гледа, а ниеден збор да не му преоѓа преку устата.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“Оти нема ничиј живот што не може во еден единствен ден да се раскаже. Со сè што му поминало преку глава. А можеби и за помалку време ќе може да се раскаже. Независно колку долго неговиот живот траел. Оттука излегува дека нема човек што живеел подолго од еден обичен ден.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“Многупати коњите излегуваат поумни од луѓето.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“Секој прогонет човек се претвора во волк. Ако ти избега еднаш стравот, вели, после ништо не може да те уплаши.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“Гнасен збор може да излезе и од најчиста уста.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“„Некогаш барем се знаеше: едни ти пцујат „мајку бугарашку", други ти ја пцујат „мамката србоманска", а ти не им се лутиш. Си велиш: Само не пцујте ми ја мајката македонска,а со туѓите мајки што сакате правете.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“Оти некогаш може цел живот да седиш со некого и пак да не се познаваш. А некогаш, само еднаш да се сретнеш со некого, си мислиш дека отсекогаш си го знаел.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“Во животот никогаш и ништо не се изменило, и тој, тукуречи, кај сите еднакво се повторува. Секогаш и во сите времиња. Излегува дека сиот живот како само еден да го живеел.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“Но ветените утра многупати можат да задоцнат и по цели години.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“А нема ништо полошо за жив човек од да остане сосем сам. Постојано да чекаш некого, вели, а никој да не доаѓа. И да чекаш да се случи нешто, а ништо да не се случува...”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“Но, нејзе, колку повеќе ѝ бега животот, како уште повеќе да ѝ се замилува, како одново да го засакува.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“На сè се сеќавам, вели Цара Петревска, а најмногу на тоа што не сакам да се сетам.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“Но кажаниот збор е веќе фрлен камен и не се враќа назад.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“Некогаш не е толку болно што ќе ти речат, туку како ќе ти го речат.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“Секому се дало живот, вели, ама секој не знае што да прави со него.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“Ама и што ќе ти е таков живот на кој не ќе сакаш да се сетиш.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“Никаде да не одиш со грд човек. Ни на радост, ни на жалост. Со грд човек, му рече, секаде ќе ти биде грда работата.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“Покрај убавиот човек и ти ќе бидеш поубав, му рече. Оти се рекло: убавината секогаш изгледа невина, иако најмногу гревови носи. Убавиот човек сите го гледаат, но никој не го слуша што зборува.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“А омразата беше ти била проклета и слепа: никогаш не знае како да се размине со човекот.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“За ништо ги раѓавме децата, за ништо ги чекавме, за ништо игравме. А и што правиме во животот, вели, изгледа е пак за ништо.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“Понекогаш иде така, вели, кога ти се спие многу, да не можеш да заспиеш, и кога си гладен многу, ништо да не ти се јаде.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“Единствената неизнасилена вистина во сето тоа беше дека секогаш има некој кој чека некого што му е потребен, односно што му недостига.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“Но што да се прави кога луѓето сакаат да слушаат, да се лажат со нешто. И тие слушаат па макар да бидат излажани и од сопствената глупост.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“Ти помина лутината, прашува Варвара.
Ми помина и животот, вели Теофил.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“Изгледа на човекот секогаш му е дадено нешто за да нема многу време за омраза. Но каква е разликата меѓу љубовта и омразата кога обете идат од исто место и, безмалку, од исти пориви. А можеби и првиот грев е направен со добри намери.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“И колку луѓето можат да сакаат и колку не знаат што сакаат. Оти сите сонуваат за некаква среќа што им е потребна, но кога ќе дојдат до неа, стануваат уште понесреќни.”
Петре М. Андреевски, Последните селани
“А колку би било поинаку, кога болката би ја чувствувал и тој што ја предизвикува.”
Петре М. Андреевски, Последните селани