Ζωή Νυχτοφόρος Quotes

“...αίφνης έριξε μια ματιά έναντι του δρόμου, πέρα από το κοιμητήριο.
Απέμεινε ασάλευτη. Της φάνηκε πως κάποιος είχε τραβήξει τις κουρτίνες αυτοστιγμεί. Άγγιξε το κεφάλι της. Το φως είχε πέσει κι άλλο. Δεν ακουγόταν ούτε μακρυσμένη φωνή ούτε ψίθυρος.”
― Γιώργος-Νεκτάριος Παναγιωτίδης, Ζωή Νυχτοφόρος

“Καθώς βάδιζε υπό το ολοένα και αχνότερο φως, όσο προσέγγιζε το νεκροταφείο, ήταν σαν να ονειροβατεί.
Η βαθυπράσινη συστάδα των δέντρων στη δεξιά όχθη του δρόμου, αφού διάβηκε τη στροφή, έδωσε τη θέση της σε ένα κλειστό αυτοκίνητο με σβησμένη μηχανή κι ένα σβηστό φάρο ασφαλείας. Ένα αμάξι πορτοκαλένιο, σαν τον κίνδυνο.”
― Γιώργος-Νεκτάριος Παναγιωτίδης, Ζωή Νυχτοφόρος

“Οι δεντροστοιχίες της οδού Κοιμήσεως έδωσαν τη θέση τους στη θέα του ταφοπεδίου, πάνω από το οποίο μεσουρανούσε το φεγγάρι.
Ο Σαίξπηρ μπορεί να είχε γράψει πως "η σελήνη είναι η κυρά της αληθινής μελαγχολίας", όμως εδώ επρόκειτο για μία νύξη. Για μια άφθογγη προφητεία.”
― Γιώργος-Νεκτάριος Παναγιωτίδης, Ζωή Νυχτοφόρος