لحظه شعری از امیر اور ترجمه: رُزا جمالی چه کسی می توانست این لحظه را توصیف کند که اینجا تنها نشسته ام و به تمام، بی هیچ کلمه ای تماشایش می کنم و این عسلی که در هوا منتشر است و بر همه جا روئیده است این گیاه حشره ای ست که در درون غرقه است و بر فراز این بهشت، سپیده دم خوشبختی بال بال می زند.