“Στο βάθος, πίσω κι'απ'αυτήν την απόφαση να φανεί τίμιος, δεν είτανε παρά ο εγωισμός του που αγωνιούσε. Η ανάγκη της ανάτασης, ο πόθος του ηρωισμού που θα μας εξυψώσει στα μάτια του εαυτού μας, μήπως δεν είναι το συνηθέστερο ελατήριο κάθε μας πράξης ενάρετης; Έτσι πίσω κι απ'την πιο αγνή θυσία, κρύβεται η στενή ιδιοτέλεια της φιλαρέσκειας, ενός μεταρσιωμένου, πες, ναρκισσισμού. Κι' ο δισταγμός ανάμεσα σε μια χειρονομία ωραία ή μια κακοήθεια, κρύβει την ίδια και κοινή αγωνία: Τη δίψα της περηφάνειας. Της αγγελικής ή της σατανικής.”