“Το βράδι εκείνο, όταν η μενεξεδένια πολιτεία θα σβύσει πίσω στον ορίζοντα, όταν ο άνεμος της εξοχής θ'αρχίζει να φέρνει την παγερή ανάσα της νύχτας, την υγρή μυρωδιά του χορταριού, η ορφάνια θ'ανέβει στην ψυχή του και θα την πνίξει. Κάτι θα ραΐσει τότε μέσα του, κ' έπειτα θα το σέρνει αθεράπευτο σ'όλη τη ζωή του.”