“Μια οσμή ύποπτη, από ανθρώπινα, υγρά εκκρίματα, νοτίζει τις πλάκες, τους τοίχους, και ξεφυσαίνει σα χνώτο πνιγερό από στενά παράθυρα. Θαρείς κι'όλη τούτη η πλάση, η άχαρη ανθρωποσπόρα που μερμηγκιάζει σκουληκιάζοντας πάνω στη φλούδα του πλανήτη, δεν έχει για προορισμό της άλλο παρά να βοσκίζει τη βρώμα της κ'ύστερα να στραγγίζει στις γωνιές τους σιχαμερούς χυμούς της.”