Wiara Quotes

“Lecz nawet gdyby się tego szczerze pragnęło — jak można z postanowienia prostego zacząć istnieć? jak można przejść samowładnie z niebytu w byt? To jest prerogatywa boska, nie ludzka: bóstwa powołują się do istnienia; ludzie są stwarzani. Zadanie nieporównanie łatwiejsze: uwierzyć we własne istnienie. Ale jak tu nakazać sobie wiarę? Tak samo jak wiara w istnienie Boga, wiara w istnienie człowieka jest albo spontaniczną, albo nie ma jej wcale. Czy znajdzie się kto taki, co wysłuchał teologicznych argumentów i — tak, przekonaliście mnie, chcę wierzyć, pstryk, et voilà — uwierzył? Wszak to absurd!”
― Jacek Dukaj

“Mój ojciec niewątpliwie cierpiał z powodu swojego ateizmu, tym bardziej że uwielbiana przez niego matka była wierząca i pewnie marzył, żeb podzielać jej wiarę... Bez wątpienia chciał również zachować się jak hojny ojciec i oznajmić swojemu dziecku, że Bóg istnieje... Byłaby to dobra nowina... Łaska, której nie umiał przekazać...”
― Éric-Emmanuel Schmitt, La Nuit de feu

“Jeden przesąd wypiera drugi. Kiedyś ludzie wierzyli, bo ich do tego nakłaniano. Dziś z tego samego powodu wątpią. W obydwu przypadkach wyobrażają sobie, że myślą, choć tylko powtarzają, przeżuwają opinie, doktryny dla mas, przekonania, których być może by nie podzielali, gdyby się zastanowili.”
― Éric-Emmanuel Schmitt, La Nuit de feu

“Do pogardy dla wierzącego dochodzi pogarda dla dzikusa. (...) Oto co myślą te nasze trzeźwe umysły! Po co oświecać tubylca? Po co pozbawiać go korzeni, oferując mu ateizm? Cóż by na tym zyskał w tym wrogim środowisku? W rzeczywistości uważają, że to normalne, gdy modli się Afrykanin, lecz irytujące, gdy robi to Europejczyk, ponieważ ich zdaniem Europejczyk jest lepszy od Afrykanina.”
― Éric-Emmanuel Schmitt, La Nuit de feu

“- Dostarczenie dowodu należy do tego, kto wysuwa twierdzenie. Jeśli utrzymuję, że centaury istnieją, muszę poprzeć swoją tezę.
- Ktoś, kto nie chce wierzyć, zawsze wynajduje powody.
- Ktoś, kto chce wierzyć, również!”
― Éric-Emmanuel Schmitt, La Nuit de feu

“Stopniowo niebo i ziemia splatały się ze sobą, pokonane przez półmrok. Kontury gór rozciągały się w nieskończoność, a ich zbocza, wierzchołki i występy się przytępiły. Nie, zdecydowanie, Boga tam nie było. Gdyby Bóg chciał, bym go poznał, zabrałby się do tego inaczej, prawda? Człowiek szuka Boga. Byłbym wstrząśnięty, gdyby to Bóg szukał człowieka, gdyby Bóg mnie ścigał...”
― Éric-Emmanuel Schmitt, La Nuit de feu

“Kto mnie tu umieścił, na tym okrągłym kamieniu? W jakim celu? I dlaczego na tak krótko?”
― Éric-Emmanuel Schmitt, La Nuit de feu

“(...) Niepokój, choć odsunął mnie od świata, nie przybliżył mnie do Boga. Przeciwnie, skazał mnie na jeszcze większą samotność i arogancję, miotając mną tak, jakbym był jedyną istotą myślącą pośrodku wszechświata, który nie myśli.
Przeciwnie niż niepokój, radość połączyła mnie ze światem i zbliżyła do Boga. Radość nauczyła mnie pokory. Dzięki niej nie czułem się już wyizolowany, obcy, lecz wzbogacony, zjednoczony z innymi. Moc, która utrzymywała Wszystko, poruszała się również we mnie, ucieleśniałem jedno z jej tymczasowych ogniw.
O ile niepokój uczynił mnie zbyt wielkim, o tyle radość sprowadziła mnie do właściwych proporcji: nie byłem wielki sam z siebie, raczej wielki wielkością tego, co we mnie zamieszkało. Nieskończoność stanowiła dno mojego skończonego umysłu, niczym czara, która mogłaby pomieścić moją duszę.”
― Éric-Emmanuel Schmitt, La Nuit de feu

“Od mojej nocy powinienem był czuć się bliższ wierzącej i nie zgadzać się z wojującym ateistą. W rzeczywistości nie odnajdywałem się w żadnym z tych dwojga: trzymali się kurczowo prostych rozwiązań, wierzyć, nie wierzyć, wykazując podejrzaną skłonność do kategorycznych sądów. Ani jedno, ani drugie nie znosiło rozwoju, wątpliwości, pytań. Potwierdzając swój wybór, nie chcieli myśleć, lecz położyć kres myśleniu. Pragnęli tylko jednego: uwolnić się od znaków zapytania. Oddech śmierci paraliżował ich umysł.”
― Éric-Emmanuel Schmitt, La Nuit de feu

“Im jestem starszy, tym lepiej zdaję sobie sprawę, że agnostycyzm stanowi postawę, która jest przeważnie odrzucana. Człowiek musi wiedzieć! Chociaż na świecie są tylko agnostycy wierzący, agnostycy niewierzący i agnostycy obojętni, miliony ludzi upierają się przy mieszaniu wiary z rozumem, nieuznawaniu złożoności umysłu, upraszczaniu pojęć, żeby zmienić w uniwersalną prawdę bardzo osobiste odczucia.”
― Éric-Emmanuel Schmitt, La Nuit de feu

“Nigdy nie ufaj tłumaczeniu, czy to pisemnemu, czy ustnemu, jeśli nie ufasz autorowi przekładu.”
― Suzy Kassem, Rise Up and Salute the Sun: The Writings of Suzy Kassem

“Czyż nigdy nie przestaniecie mieszać Boga i wiary do swych swarów, żądz i nienawiści, o ślepcy?!”
― Teodor Parnicki, Aecjusz, ostatni Rzymianin

“Bez wiary jesteśmy jak zwierzęta. Jak bestie (...) Tylko chrześcijaństwo chroni nas przed rzuceniem się sobie do gardeł. (...) Człowiek jest istotą z gruntu złą i nieobyczajną. Jest zbudowany z instynktów, amoralny z natury. Chrześcijaństwo uczyniło nas ludźmi i gdy tylko znikną jego normy, zostaniemy z niczym, będzie rządził czysty nihilizm.”
― Olga Tokarczuk, Empuzjon

“Zadawanie pytań Panu to ryzykowna sprawa (...) Otrzymujesz odpowiedzi, ale często prowadzą cię one w dziwne miejsca.”
― Diana Gabaldon, An Echo in the Bone

“Ciało jest zdumiewająco plastyczne, dusza jeszcze bardziej. Są jednak rzeczy, z których nie sposób się otrząsnąć. (...) To prawda, ciało łatwo zranić, a ducha można złamać. A jednak jest w człowieku coś, czego nigdy nie da się zniszczyć.”
― Diana Gabaldon, An Echo in the Bone

“Oby Bóg uczynił bezpiecznym każdy mój krok,
Oby Bóg otworzył dla mnie każdą przełęcz,
Oby Bóg oczyścił każdą z moich dróg
I oby zawsze brał mnie w swoje Święte Dłonie.”
― Diana Gabaldon, The Fiery Cross

“Wiara to równie potężna siła jak nauka. Ale znacznie bardziej niebezpieczna.”
― Diana Gabaldon, Voyager

“Sumienie to najbardziej intymny głos w nas, który nam mówi, co jest dobre i co jest złe. Musimy go słuchać, nie możemy go oszukiwać. Jesteśmy mistrzami świata w oszukiwaniu i zagłuszaniu własnego sumienia.”
― Jan Kaczkowski, Grunt pod nogami. Ks. Jan Kaczkowski nieco poważniej niż zwykle

“Jesteśmy biologią, jakoś się musimy zepsuć.”
― Jan Kaczkowski, Grunt pod nogami. Ks. Jan Kaczkowski nieco poważniej niż zwykle

“(...) istota rzeczy zasadza się nie na tym, jaki był Jezus, dobry czy zły, ale na tym, że Jezus jako taki w ogóle nigdy nie istniał i wszystkie opowieści o nim to po prostu zwyczajne mitologiczne wymysły, czyli bujda na resorach.”
― Michaił Bułhakow, Mistrz i Małgorzata