Hani

“نه هر که چهره برافروخت دلبری داند
نه هرکه آیینه سازد سکندری داند
نه هرکسی که کله کج نهاد و تند نشست
کلاه داری و آیین سروری داند
وفا و عهد نکو باشد ار بیاموزی
وگرنه هرکه تو بینی ستمگری داند
بباختم دل دیوانه و ندانستم
که آدمی بچه یی شیوه پری داند
غلام همت آن رند عاقبت سوزم
که در گدا صفتی کیمیاگری داند
به قد و چهره آن کس که شاه خوبان گشت
جهان بگیرد اگر دادگستری داند
تو بندگی چو گدایان به شرط مزد مکن
که دوست خود روش بنده پروری داند
هزار نکته باریک تر ز مو اینجاست
نه هر که سر بتراشد قلندری داند
ز شعر دلکش حافظ کسی شود آگاه
که لطف طبع و سخن گفتن دری داند”
― حافظ

“آنان می نگرند اما نمی بینند. گوش می کنند اما نمی شنوند و نمی فهمند.
نبوت اشعیا در مورد آنان تحقق می یابد که میگویند : "به گوش خود خواهید شنید اما هرگز نخواهید فهمید. به چشم خود خواهید دید اما هرگز درک نخواهید کرد." زیرا دل این قوم سخت شده است و گوش هایشان سنگین گشته. چشمان خود را بسته اند تا مبادا با چشم هایشان ببینند و با گوش هایشان بشنوند و در دلهای خود بفهمند.”
― Holy Bible Darby

“کاروان آمد و دلخواه به همراهش نیست

با دل این قصه نگویم که به دلخواهش نیست

کاروان آمد و از یوسف من نیست خبر

این چه راهیست که بیرون شدن از چاهش نیست

ماه من نیست در این قافله راهش ندهید

کاروان بار نبندد شب اگر ماهش نیست

ما هم از آه دل سوختگان بی خبر است

مگر آئینه شوق و دل آگاهش نیست

تخت سلطان هنر بر افق چشم و دل است

خسرو خاوری این خیمه و خرگاهش نیست

خواهم اندر عقبش رفت و بیاران عزیز

باری این مژده که چاهی بسر راهش نیست

شهریارا عقب قافله کوی امید

گو کسی رو که چو من طالع گمراهش نیست”
― شهریار, گزیده غزلیات شهریار

“دردی بزرگتر از یاد روزگار خوشی در دوران تیره روزی نیست!

-کمدی الهی دانته، کتاب دوزخ-”
― Dante Alighieri