Amiy

“The centripetal force on our planet is still fearfully strong, Alyosha. I have a longing for life, and I go on living in spite of logic. Though I may not believe in the order of the universe, yet I love the sticky little leaves as they open in spring. I love the blue sky, I love some people, whom one loves you know sometimes without knowing why. I love some great deeds done by men, though I’ve long ceased perhaps to have faith in them, yet from old habit one’s heart prizes them. Here they have brought the soup for you, eat it, it will do you good. It’s first-rate soup, they know how to make it here. I want to travel in Europe, Alyosha, I shall set off from here. And yet I know that I am only going to a graveyard, but it’s a most precious graveyard, that’s what it is! Precious are the dead that lie there, every stone over them speaks of such burning life in the past, of such passionate faith in their work, their truth, their struggle and their science, that I know I shall fall on the ground and kiss those stones and weep over them; though I’m convinced in my heart that it’s long been nothing but a graveyard. And I shall not weep from despair, but simply because I shall be happy in my tears, I shall steep my soul in emotion. I love the sticky leaves in spring, the blue sky — that’s all it is. It’s not a matter of intellect or logic, it’s loving with one’s inside, with one’s stomach.”
― Fyodor Dostoevsky, The Brothers Karamazov

“Pain and suffering are always inevitable for a large intelligence and a deep heart. The really great men must, I think, have great sadness on earth.”
― Fyodor Dostoevsky, Crime and Punishment

“ ...اینکه می گویم مترجم نباید دیده شود وقتی به ترجمه ی ادبی می رسیم ممکن است حکم بی رحمانه ای باشد. شاید تسکین این درد این است که مترجم بداند در کار بسیار مهمی دخالت کرده است. او در تب و تاب و شور آفرینش با مؤلف و نویسنده وارد مشارکت شده است. مثل آهنکاری که در ساختن یک بنای فخیم معماری از او کمک بخواهیم اما بعد از اتمام کار دیگر تیرآهن ها را نمی بینیم. ترجمه به نظر من چنین سهمی از آفرینش می گیرد. یک چیزهایی از آفرینش در او هست... منتها اصل قضیه به نظر من این است که ترجمه آفرینش نیست. ترجمه مشارکت دورادور در اثری ست که قبلاً آفریده شده. اینجاست که بحث فنی آن پیش می آید. یعنی ترجمه یک کار بسیار دقیق فنی در انتقال یک اثر آفریده شده است. این امر دوقطبی بودن یا دولبه بودن کار ترجمه را نشان می دهد... یعنی شما از یک طرف در یک اثر آفرینشی دخالت دارید و از طرف دیگر باید هرچه کمتر دیده شوید. دلداری ای که به مترجم می شود داد این است که در یک کار بزرگ مشارکت دارد و دارد در کار سترگی دخالت می کند. بنابراین هرقدر فروتنی نشان بدهد باز هم از باد آن آفرینش اصلی چیزی به او می رسد.”
― مهدی سحابی

“I am fated to journey hand in hand with my strange heroes and to survey the surging immensity of life, to survey it through the laughter that all can see and through the tears unseen and unknown by anyone.”
― Nikolai Gogol