Status Updates From کتاب مستطاب آشپزی از سیر تا...

به این ترتیب می‌بینیم که مردم ایران، اگرچه در تاریخ طولانی و پرحادثه این سرزمین کمتر روز خوشی به خود دیده‌اند، به واسطه‌ی جریان‌های پیچیده‌ی همین تاریخ توانسته‌اند یکی از سه مکتب مادر آشپزی سراسر جهان را پدید بیاورند.
ایرانی، چینی، رومی

نوعی سرکه هم در ایتالیا ساخته می‌شود که آن را می‌توان به «سرکه‌ی سنتی معطر» ترجمه کرد. این سرکه از شیره‌ی انگور سفید تهیه و در بشکه‌هایی از چند نوع چوب، از جمله شاه‌بلوط و بلوط و توت، کهنه می‌شود و هنگام عرضه شدن به بازار به موجب قانون باید دست کم ده ساله باشد. این سرکه به رنگ طلایی تیره و دارای عطر بسیار لطیفی است، ولی چنان که می‌توان حدس زد بهای آن هم کم نیست و به مقدار اندک در غذاهای خاص به کار می‌رود.

«در تهیه‌ی غذای ژاپنی نه تنها رنگ و شکل و بافت مواد، بلکه «روح فصل» هم در نظر گرفته می‌شود. مثلاً در تابستان ظرف‌ها را از جنس بلور یا بَمبو انتخاب می‌کنند و در زمستان از چینی و سرامیک. برای هر غذایی رنگ و نقش و شکل ظرف عوض می‌شود. فرض بر این است که صورتِ ظاهر غذا و تناسب آن با ظرف دست‌کم به اندازه‌ی مزه و عطر غذا برای خورنده اهمیت دارد.»

در حالی که نصف شب به خاطر گرسنگی، نودل بدون هیچ چیز اضافه‌ای درست کردم، مستطاب آشپزی میخونم و نجف دریابندری میگه هنر آشپزی جز این نیست که ما اولا یاد بگیریم که از غذایی چنان که باید لذت ببریم
دومی رو هم چون مربوط به پخت و پزه نمیگم:)))
خودتون کتاب رو بخونید:))

سال‌ها پیش این کتاب مرجع آشپزی بسیار جذاب رو خریدم و همیشه جسته و گریخته بهش مراجعه میکنم. اما اینبار تصمیم گرفتم از اول درست بشینم بخونمش چون خواندنش مثل یک رمان لذتبخشه و قلم زیبای نجف دریابندری این لذت رو دوچندان کرده و البته میخوام دونه دونه دستورهاش رو بپزم پس شاید خوندنش ماه‌ها و شایدم سال‌ها طول بکشه

فعلا مقدمه شو با لذت خوندم. فکر کنم آخرین باری که از خرید یه کتاب تا این حد خوشحال شدم دوره نوجوانی بود. هر روز میرفتم کتابفروشی سر کوچه و پیگیر هری پاتر و محفل ققنوس میشدم. روزی که فروشنده هری پاتر رو آورد و گذاشتش جلوم خیلی احساس خوبی داشتم. هیچ وقت فکر نمیکردم چند سال بعد سر یه کتاب آشپزی دوباره این حس بهم دست بده :))

شاید دیگه وقتشه لجبازی رو بذارم کنار و با آشپزی آشتی کنم...🤷

با مقدمه این کتاب رسما ضربه فنی شدم، رسما حسرت خوردم، رسما غبطه بردم به جناب دریابندری! چه قلمی، چه بیانی، چه نثری، چه لحنی، واقعا اگر این مقدمه را نخوانید حتما از کفتان رفته است.
چند روز است درگیر این مقدمه هستم و نمی‌تونم فراموشش کنم!