Status Updates From Jar

Harika bir kitapti.. Destansi, masalsi anlatimiyla tadi damagimda kaldi. Anlatilanlardan hangisine inanmak istedigimizi bize birakmis Kemal Varol. Kurgusu cok iyi dusunulmus, akici bir dille de birlesince de bittiginde keske daha uzun olsaydi biraz daha anlatsaydi kardeslerin hikayesini diye dusunduruyor. Babamin baglamasi uclemesi kadar iyiydi hatta benim gozumde bir tik oöne gecer.

Erkek çocugu olmayan aileler cikardi ulu daga. Allah'a en yakin yer oldugunu düsündükleri daga cikip adaklar adar, Zülküf Peygamber için dualar eder, dilekleri kabul edilince de dogan cocuklarina Zülküf adini koyarlardi. Ama is bununla kalmazdi. Allah'in onca zaman sonra kendilerine nasip ettigi erkek cocuklari ölmesin diye bu sefer Allah'i kandirmaya kalkisirlardi. 7 yasina kadar kiz gibi buyuturlerdi🤨

Ikimizin de dilinin altinda koca bir alfabe vardi. O alfabedeki harfler yan yana gelip bir kelime olmak için can atiyordu. Ama nedense ikimiz de o kelimelere ihtiyac duymadik. Babamla aramizdaki harfler hiç kullanilmadan pörsüdü gitti. Yillar yili, kara tahtaya bir sür ecis bucus harf ciziktirdik gozlerimizle. Çok sonra aramizdan biri tahtaya kalkip yazilanlan bir güzel silip yok etti.

Adamin her sakala bir tarak uydurma gibi bir huneri vardi :)

Gördüğüne aşık görmediğine bulaşık bir köpek değildi Kamil :)

Insanin derdi kalbinden once insanin saclarina vururmus.
Kadinlar saçlaryla beraber dertlerini de uzatirlarmis. Babalari o saçlan cekip onlari döverken de, anneleri sari taraklarla onlari tararken de, bir erkegin kocaman elleri onlari oksarken de nerede kirildiklarini, hangi ellerde yiprandiklarini, hangi askla beyazladiklarini asla unutmazmis kadinlarin saçlan.

Bakmanın bin halini bilirmiş kadınlar. Bir alfabenin içindeki geveze mi geveze sesli harfleri değil bakmanın içindeki sessiz işaretleri kullanırlarmış.

Insanin her yeri sapir sapir yaslanirken bir tek dili dinc kalirdi.

Nasihat verecek bir akli olmasa da dert dinleyecek bir akli olmali insanin

Zaman denilen şey bir masalın farklı biçimlerde tekrar etmesinden başka neymiş ki. iki insan bir masalın iki ucundan tutup zamanı çekiştirirmiş boyuna. Kendilerinde kalan parçaya da hatıra dermiş
Aynı kadını farklı zamanlarda sevmiş, daha doğrusu bir kadının iki farklı zamanını sevmiş iki erkeğin yazlısı yazgısı böylece ortak bir yol bulmuş kendine