Status Updates From نیمه تاریک ماه

اصلا نمیفهمم چی میگه
خوندنش خیلی گیج کننده ست. واقعا متاسفم که میگم ولی تا به اینجا هیچکدوم از داستان ها قشنگ نبودن و خیلی منسجم نبودن از نظر کلامی بنظرم. فارسی نوشته ولی درک کردن جملات خیلی مشکله چون معلوم نیست چی میگه، از چی میگه و برای چی میگه

در همین حال که گودریدزم رو مرتب کردم دیدم احتمالا خوندن نیمی از نیمه تاریک ماه با آرمان بهترین و منظم ترین پروسه ی کتابخونی زندگیم بوده، حتی بهتر از داستان ایران.
آروم پیش میرفتیم اما دقیق و زیبا که بیشتر رو مدیون سواد و اطلاعات آرمانم

احتمالا یه روز برگردیم و تمومش کنیم.
و مرسی از آرمان، که با صبر عجیب غریبی تحمل میکنه همخوانی با من رو.

"کتاب‌ها سنگین بود و من حجم آن‌همه آدم را که توی کتاب‌ها بودند زیر بغلم حس میکردم."
"بعد انگار هیچ‌کس توی این دنیا نیست، آن‌قدر تنها که اتاق کوچک بشود و پنجره بسته باشد با پرده‌های آویخته، که تازه اگر هم پرده‌ها را کنار بزنی و پنجره را باز کنی، آسمان ابری باشد و تمام چراغ‌های همه‌ی خانه‌های دنیا خاموش باشند."

آخ گلشیری تو کی هستی؟
تو چی هستی؟

من به نبوغ این بشر ایمان اوردم!