Status Updates From کلیدر، جلد پنجم و ششم

جلد پنجم، مثل جلد سوم روایتی کند و تقریبا بی‌حادثه داشت.
با اینکه تعداد صفحاتش کم بود ولی خیلی طول کشید تا بخونمش و امیدوارم توی جلد بعدی جبران بشه

حدود ۵۰۰ صفحه همه‌چی در کندترین حالت ممکن بود. ۱۰ صفحه‌ی آخر همه‌چی منفجر شد. فوق‌العاده.

آی خلقت! آی زندگانی! تو را نفهمیدم. تو را نچشیدم مگر به طعم مرگ. نبوییدم مگر با بوی مرگ و امید گندم.

به خانه برمی‌گردیم.

چقدر فکر کرده‌ام به این‌همه ستاره، به این‌همه آسمان. چقدر فکر کرده‌ام! چه ذره خرد و کوچکی هستم، من! چه می‌گویم ... و چه می‌خواهم؟
از این دنیا می‌ترسم قدیر! از این زیبایی هولناک، از این زیبایی بی‌کران، از این همه ورطه‌ها.

چرا انقدر قشنگه؟! حرف‌های پدرزن گودرز بلخی در شب آخر... خاطراتش از روزگار سپری شده.. یاد کتاب دیگه نویسنده افتادم ناخودآگاه: روزگار سپری شده مردم سالخورده! نخوندمش هندز و نمی‌دونم ولی یه حسی بهم میگه آقای دولت‌آبادی بعد از کلیدر اون اثر رو خلق کرده و یجورایی انگار اثرها از دل همدیگه متولد می‌شن...