Status Updates From شنبه و یکشنبه در کنار دریا

«من از مرگ خیلی ترسی ندارم. ترس اصلیم از زجر کشیدنه.»

«در جنگ همه‌چیز پاره‌پاره است، هیچ پیوندی نیست، هیچ دنباله‌ای، هیچ انسجامی.»

من هم دلم میخواست به یه چیزی اعتقاد داشتم.اصل کار همین اعتقاده.هرچی میخواد باشه،هرچیز احمقانه ای.به شرط اینکه واقعا بهش اعتقاد داشته باشی.اعتقاده که به زندگی آدم معنا میده.تو به خدا اعتقاد داری،الکساندر به اتاقش، دری به اون چند میلیونش،پینو هم به تفنگش.ولی من به هیچی اعتقاد ندارم.خب این یعنی چی؟یعنی اینکه من وقتی جوون تر بودم،اونقدر ها باهوش نبودم که بفهمم حماقت چقدر تو زندگی مفیده.

تو رنجاندیش
و تو چی؟
درست به همین دلیل، دیگر احتیاج نبود که تو هم برنجانیش،چونکه قلبش رنجیده بود.

به نظر من جنگ پوچ است. و نه فلان یا بهمان جنگ. همه‌ی جنگها به طور مطلق. بدون استثناء.بدون تمایز. به عبارت دیگر: جنگ عادلانه،جنگ مقدس، وجود ندارد. جنگ، فی نفسه، پوچ است.

ناراحتی‌ام از این است که در این عقب نشینی مادرسگ همه‌ی رفقام را از دست دادم.

ببین، پیش از این جنگ مادرقحبه مردم هم بدبخت نبودند. حتی به عقیده‌ی من خوشبخت هم بودند. منتهاش خودشان نمی‌فهمیدند. حالاست که کم کم دارند می‌فهمند.