Status Updates From شهرهای گمشده

«چیزهای كوچكى هستند که وقتی بين مصيبت‌هاى زندگی ظاهر مى‌شوند، براى شكستن قفس سياهى كه آدم دور خودش ساخته كافى‌اند.»

«حس كرده بود قدش هم به اندازهٔ آرمان‌هايش بلند است كه وقت بيرون رفتن از ماشين سرش را خم كرد روى سينه.»

«‎هیچ‌كس اين‌همه بار را از گذشته نگه نمی‌دارد؛ بار چيزهايى كه نه می‌شود با آن‌ها زندگی كرد و نه مى‌شود با آن‌ها مُرد.»

«‎این لوتركينگ دموكرات نقطه‌ی قوت آن‌ها را نداشت اما نقطه‌ی ضعف آن‌ها را هم نداشت و شايد همين نداشتن‌ها كمكش مى‌كرد جسورتر باشد. نداشتن پوست سفيد، نداشتن پدر مسيحى، نداشتن اسم اصيل امريكایی...»

برخلاف آنچه همه فكر مى‌كنند، عزاداران خشمگین آدم‌هاى ضعيفى هستند، چون از خشم با غصه كار زيادى برنمى‌آيد. غصه قدرت خشم را مى‌گيرد و آدم در اوج خشم راحت می‌شکند.

«بیست‌ودوسالگی شاید آدم از همهٔ دنیا خجالت بکشد، امّا همان دنیا را توی مشتش دارد. هرچه می‌گذرد، خجالت می‌رود؛ ولی در عوضش دنیا هم از لای انگشت‌ها سر می‌خورد.»