Koala > Recent Status Updates

در شگفتم من نمی‌پاشد ز هم دنیا چرا؟

پ.ن: فکر نمی کردم انقدر اوقات خوشی رو با شعرهای شهریار سپری کنم

با اسلام به انحطاط گراییدیم.

اگر مظلوم هستی، باید ظالم درونت رو پیدا کنی!
اگر کسی رو خشمگین میبینی، باید خشمگین درونت رو پیدا کنی!
ما درون جهان نیستیم، جهان درون ماست!!!

متوجه هستی که چی میگی زن؟!
بخونیم ادامه کتاب رو ببینیم چی میشه...

چه جهان پروحشتی است، جایی که در آن تنها می‌توانی میان میهنی که قول رنج می‌دهد و رنجی که ترک آن به همراه می‌آورد برگزینی.
و به خود گفتم: تنها امتیاز آدمی حق انتخاب است حتی اگر میان دو اندوه باشد.
نمیدانم کدام رنج بزرگ تر است ولی اگر بمانم، تنها نیستم.
با شما باقی خواهم ماند، با دوستانم...

هیچ‌وقت نفهمیدم که چجوری انسان ها به ایدئولوژی‌ ها باخت میدن.
هر چی روایت میخونم هم نمی‌فهمم. راوی ها فقط میگن که ناگهانی اتفاق افتاد.
آدم ها ناگهان افسون میشن.

هیچ‌وقت نفهمیدم چرا باید یکی دیندار یا کمونیست باشه. با اینکه یک زمان هردوش بودم، فراموش کردم اون حس رو ولی یادمه که وقتی برای اولین بار از مارکسیسم خوندم و قرآن رو خوندم چقدر ذوق داشتم ولی حسش رو یادم نیست و خودم رو درک نمیکنم.

ترسناکیم...

توصیفات گیرایی وجود داره و تصویرسازی عالیه،
ولی داستان و کلا شخصیت ها و دغدغه ها و همه چی خیلی بی‌نمکه. اصلا دلنشین نیست.

کتاب خیلی غمگینی هست و با خوندنش احساس ناامنی میکنم.

تا الان که جذابه...

چشونه این کتابای موفقیت؟!
طرف داره از مضرات تبلیغات اهداف ما میگه، تو خودت تبلیغ یه سری هدفی نویسنده ی لعنتی.
داره میگه که رسانه داره تعریف موفقیت رو به خورد ما میده و خودشم داره همین کار رو میکنه!
و بعدش حرف کلیشه ای اینکه اگه ذهنمون ثروتمند باشه، ثروتمند میشیم و عوامل بیرونی تاثیر نداره.
چه وضعشه؟
اگه به خاطر جا دادن خودم توی قالب کنکور و ناتوانیم در این امر نبود اصلا اینطور کتاب ها رو نمیخوندم...

از چی زوربا خوشتون میاد؟!
تا الان که هیچ شخصیت مورد علاقه ای توی داستان زوربای یونانی نداشتم و فقط میخونم تا تمومش کنم.
ارباب یکم کیوته ولی زوربا هیچ جوره برام دلچسب نیست.
امیدوارم خیلی زود تموم شه.

در مورد یکی از آثار قبلی این نویسنده ( آذر، شهدخت، پرویز و دیگران ) یه متن خونده بودم که سفارشیه. این اثر هم اگه آخرش اونجوری که پیش بینی میکنم باشه، میخوره تو ذوقم و در مورد این اثر هم همون قضاوت رو میکنم.
به هر حال تا الان که شخصیت ها خوب توصیف شده و کتاب داره جذاب پیش میره ولی خب به نظر نمیاد که نویسنده قصد نقد داره بر فرهنگ و فقط داره روایت میکنه.
آروم بودن نویسنده در مقابل شخصیت هاش رومخمه. یکم عصیان کار کم هست.

موقعی که شروعش کردم، فکر نمی کردم که انقدر جذاب باشه. می خوام امروز تمومش کنم. عجب نویسنده ای... عجب داستانی...
یعنی فانتزیمه منم یه داستان بنویسم که آخرش داستان هایی که نقلشون کردم، به هم گره بخورن.