Ali Amiri > Recent Status Updates

از وقتی خودم رو از قیدوبند خواندن پروژه‌ای یا مطالعاتی و ساختارمند رها کردم و به پراکنده‌خوانی و لذت‌بردن از خواندن برگشتم، تونستم خیلی بیشتر و بهتر بخونم و بفهمم.

ترجمۀ پرازغلط و پردست‌اندازی داره که اجازه نمی‌ده آدم سریع و متمرکز بخونه کتاب رو ازش چیز یاد بگیره. همه‌چی از دست می‌ره. تف، واقعاً.

خیلی خوش‌صحبته دریابندری منتهی تا اینجا یه فقره چرند محض گفته که همون کامم رو تلخ کرده. گفته صادق هدایت چندان خبری از ادبیات مدرن نداشته. این ترهات رو نمی‌گفت هم به جایی بر نمی‌خورد. گفت‌وگو مال سال 73 است و تا اون موقع دیگه چند و چون هدایت بر همه معلوم شده بوده. کسی که برای اولین کافکا و جویس و فروید رو به ایرانی‌ها (حتی اگر نه عموم بلکه فقط دوستانش) معرفی کرده، چطور می‌تونسته از ادبیات مدرن خبر چندانی نداشته باشه؟

چقدر سخته پدرسگ

چقدر دوست دارم لحن صحبت نجفی رو. امیدوارم مقاله‌های کتاب هم به‌خوبی مصاحبه‌ها باشه.

داستان اول، «قاچاقچی» خیلی خوب بود. حال‌وهوای صمیمانه‌ای داشت و پی‌رنگ بی‌نهایت برام جذاب بود، شاید به‌خاطر تجربۀ شخصی‌ای که نسل من از قاچاق داره، حالا چه کتاب چه موسیقی چه چیزهای دیگه. یه جملۀ معرکه هم داشت ازاین‌قرار:

در جایی که قانون عنان اختیار از کف می‌دهد، همه‌مان تبه‌کار می‌شویم.

چقدر خوبه شروع این رمان و پلاتش عالیه و چقدر با حال‌وهوا و جو کلی این روزگار همخوانی داره. چقدر هم قدرندیده است. چه ترجمۀ خوبی هم داره..

دلم هی برای سیمور و بادی (و همۀ خانوادۀ گلس) تنگ می‌شه و هی باید برم سروقتشون. زندگی بدون این کره‌خرا واقعاً خیلی کمتر می‌ارزید.

It is almost creepy how deep runs Foucault's word when you understand it. Illusion shattering, thought-paradigm changing.

I didn't notice it on the first reading, but the Haikus are actually pretty good.

"Sometimes you do something, and you get screwed. Sometimes it's the things you don't do, and you get screwed."

space monkey in the place to be