Seyed Hashemi’s Reviews > سه برخوانی: اژدهاک، آرش، کارنامه‌ی بندار بیدخش > Status Update

از سربرخوانی اولینِ آنها، "اژدهاک"، را خواندم و غرق در فضای متن شدم. از زبانش که نگویم که تکرارِ محض است؛ به نظرم یک بیضائی است و امکان‌های زیبایی‌شناختیِ زبان فارسی. فضاسازی تیره و تار اثر، جاودانگی و تنهایی و... تصویری‌ترین اثری ادبی‌ای که خوانده بودم را برایم ساختند.

بازخوانیِ هرمتنی از بیضائی رو حین خواندن نخست پیش‌خور می‌کنم و این یعنی با متنی استخوان‌دار طرف هستم.