Hamêd’s Reviews > دریای ایمان > Status Update

وظیفه ی یافتن خویشتن راستین خود، وظیفه ی دینی ما شده است. برای نشان دادن دشواری انجام این وظیفه بهترین تشبیهی که می توان آورد عبارت از نحوه ی شکل گیری یک هنرمند خلاق است، چون که هنرمند می بایست حدود پانزده تا بیست سال بی وقفه زحمت بکشد تا سبک پخته ی خود، صدای مشخص خود را بیابد، و ما باید این کار را در زندگانی بکنیم، نه در هنر.

دان کیوپیت / دریای ایمان

هگل پایه گذار الهیات لیبرال است؛ و کیرکگور نمونه کلاسیک شورشِ الهیات ریشه گرا علیه آن، و تلاش برای بازگرداندن جدیت به دین... کیرکگور درصدد است از اندیشه های عینی درباره خدا آنقدر فرابرود که برسد به مفهوم آغازین خدا یعنی خدای من، مقصود حیات من، هدف و تکلیف معنوی من؛ و این «خدای من» وجودی متافیزیک نیست بلکه بیانگر تعهد دینی من به آرمان زندگی ام است.

دان کیوپیت / دریای ایمان

شاید نزدیکی مرگ به زندگی روشنی بخشد. خدا مرا از گمراهی نجات بدهد. باید با خود در صلح و صفا بود. ولی این صلح و صفا را چگونه در خود می يابيد؟ فقط اگر طوری زندگی کنید که خدا خشنود شود. فقط در این صورت می توان زندگی را تحمل کرد.

لودويگ ويتگنشتاين

دانشمندان مسیحی طرز تفکر انتقادی خود را به جایی می رسانند که اراده معطوف به حقیقت به خود شک می برد، و درباره خود به آگاهی انتقادی می رسد __ و نیچه نخستین کسی بود که به این نقطه رسید__ آن وقت مسیحیت به آخر رسیده است. نیچه ادامه می دهد:
« پیدایش این خودآگاهی به اراده معطوف به حقیقت ناگزیر اخلاقیات را از بین می برد. این چشم انداز بزرگِ صدها عملی ست که در دو سده آینده توجه اروپا را به خود مشغول خواهد داشت....

شوپنهاور... اندیشه ای را بیان می کند که در سال های بعد بر تولستوی و ويتگنشتاين تأثیر فراوان گذاشت: جوهر دین اصول دین نیست نفس ِ تقدس است، چیزی شگفت آور و بسیار کمیاب است، حاصل گونه ای شناخت است که به زبان نمی آید. دین هر اندازه هم روبنای فکری آن احیاناً بی اعتبار شود، چیزی بی نهایت مهم ولی توصیف ناپذیر در خود دارد. حائز «رمز و راز» است.

دان کیوپیت / دریای ایمان

پیشروی تدریجی چند سده ی اخیر به سوی رواداری دینی ِ افزونتر حال ظاهراً با وقوع تحولی عمده در فهم مردم نسبت به دین همراه می شود. مردم رفته رفته دین را چیزی عمیقاً ریشه دار در طبیعت انسان، و در فرهنگ و تاریخ، می پندارند. دین اینک بیانگر احساس جامعه از مبانی، ارزش ها و سرنوشت جمعی خویش است، و از طریق اسطوره و مناسک، آیین و اخلاق، خط سیری در راه زندگی پیش پای فرد می گذارد.

دریای ایمان / دان کیوپیت

هندوستان، امپراتوری روم، و به ویژه ایران، به راه و رسم خود، در دوره هايی جوامعی بسیار کثرت گرا داشته اند. ایران دست کم ده دوازده مذهب در خاک خود دیده است که پنج تای آن ها بومی بوده اند (آیین آریایی، زرتشتی، زروانی، میترایی و در دوره های جدید بهایی) ، به اضافه ی سه دیانت ابراهیمی (یهودی، مسیحی و اسلام)، به اضافه ی کیشهای هندی گه گاه به ایران سرایت کرده اند، و نیز آیینهای دیگری نظیر مندائی و مانوی که در اصل از...

« آدمیزاد باید در چنان حالت دلهره ای به سر برد که اگر بی دین باشد لحظه‌ای در ارتکاب خودکشی تردید نکند. پس، در این حالت باید زندگی کند! و تنها در این حالت می تواند خدا را دوست بدارد. » سورن کی رکگور

کی رکگور خود در این حالت می زیست، اما شاید نمی خواست به روی خودش بیاورد که کمتر کسی از عهده ی این امر بر می آید.

دریای ایمان / دان کیوپیت

هگل اندیشه کانت را که ذهن به تجربه عینیت می بخشد توسعه داد و به جایی رساند که می گفت کل هستی نتیجه خودگشایی ِ عقل، در حرکت به سوی شناخت مطلق: آزادی کامل، خودسالاری و حدیث نفس است. این خودگشایی عقل بر طبق منطق پویای تازه ای از فرآیند صورت می پذیرد، نه منطق صوری و قیاسی، بلکه منطقی از دگرگونی که در آن روح پیوسته بیرون می رود و به خود باز می گردد... تناقض می آفریند و در سطحی بالاتر تناقض ها را آشتی می دهد...

طبق شرح کانت، ذهن بشر فقط حقیقت را کشف نمی کند، آن را به وجود هم می آورد. رهیافت انسان مداری به فلسفه که با دکارت پدید آمده بود حال مرحله ی دیگری پیش گرفت. انسان مداری تنها قسمی خودپسندی اخلاقی بشر...نیست، بلکه به نوعی ضرورت فلسفی بدل گردید. کار خلاق تبدیل آشفتگی به نظم کیهانی، که در گذشته به خدا نسبت داده می شد، حال چیزی می نمود که الزاماً با فعالیت انسان انجام پذیرد.

دان کیوپیت
دریای ایمان