محمدحسین بنـکدارتهرانی’s Reviews > Poetics and Politics of Iran’s National Epic, the Shahnameh > Status Update

در فصل هشتم از انسجام داستانهای شاهنامه می گوید و با تفسیر مستدل و استوار از تناسب زال و دیو سفید و جایگاه رستم در پایان داستان رزم مازندران و رزم هاماوران سخن می گوید ... خواندن این خطوط شعف انگیز است

دقت و جدیت مثال زدنی دکتر امیدسالار در واکاوی مسئله و وسواس در استدلالهایش پیرامون مسائل شاهنامه چشمگیر است. تا اینجا که خواندم او اثبات می کند که خدای نامه نویسی، در عصر ساسانیان، ژانری ادبی سیاسی اجتماعی تاریخی بوده و موارد متعدد از مکتوب بودن و نه لزوما شفاهی بودن؛ خدای نامه ها را در سه سطح محلی، خاندانهای اشرافی و سلطنتی نشان میدهد.
اینها مربوط به فصل دوم بود که نوشتم در فصل اول هم سروقت مطالعات شاهنامه میان غرب