Esra’s Reviews > Unutma Dersleri > Status Update

Hatırlamakla meşguldüm ben. Hatırlamakla ve kalbimi kanatmakla... O hafta öyle, ağır yaralı geçti.

Oyun gibiydi. Büyü gibiydi. Uyanacağımızı bildiğimiz, fakat bunu düşünmekten kaçındığımız tatlı bir rüya gibiydi.

Hani sanki hayattan, birkaç saat olsun, başka bir hayat, başka bir dünya, çoktan kaçırdığımız bir yaşam ödünç almaya çabalıyorduk. Dünyanın neye benzediğini pekâlâ biliyor, ama birlikteyken, yeni keşfettiğimiz başka bir gezegende yaşıyorduk. Sonunun nereye varacağını düşünmeden, sadece o çalıntı anların tadını çıkarmaya çalışıyorduk.

Yani bu işin hiçbir yere varamayacağı en başından belliydi. Hayattan minik bir sevinç kırıntısı koparmaya çalışır gibiydik. Er ya da geç bitecekti. Acaba ilk kim kimden vazgeçecekti?

Nasıl mı oldu? Çok kolay. Umut etmek mutlu olmaya yetmedi. Ve biz ayrıldık. Ağır ağır yıkılan taş köprüler gibi değil, kâğıttan kuleler gibi hızla dağıldık. Sanki biri üfledi ve dört bir yana saçıldık. Dünya yeniden gaz ve toz bulutuna döndü böylece. İki kişilik medeniyetimizden geriye kalan o hazin boşluğa ayrı ayrı sığındık.

Sizin için yeni olan, dünya için de öyledir. Zira dünyanızın hudutları kalbinizin ebadıyla ilgilidir.

Evvela yüksek bir yere çıkarılır, sonra birden aşağı bırakılırsınız. Aşk, kazanmayı planladığınız değil, kaybetmeyi göze aldığınız şeylerin toplamıdır.