مجید اسطیری’s Reviews > زندگی خود را دوباره بیافرینید > Status Update

سرچشمه های تله فقدان عاطفه
1. مادر شخصی سرد و بی عاطفه است. او به اندازه کافی کودک را در آغوش نمی‌گیرد.
2. کودک احساس با ارزش بودن و دوست داشته شدن نمی‌کند. این احساس را ندارد که فردی
عزیز و ویژه است.
3. مادر برای فرزندش به اندازه کافی زمان و توجه اختصاص نمی‌دهد.
4. مادر به اندازه کافی به نیازهای کودک توجه نمی‌کند. او در همدردی با دنیای کودک مشکل دارد. او به راستی با کودک ارتباط برقرار نمی‌کند.

تله بی اعتمادی:
یکی از گیج کننده ترین حقایق زندگی این است که ما همان الگوهای نابودگر گذشته را بارها و بارها تکرار میکنیم. پدیده ای که فروید آن را «جبر تکرار» می نامد. چرا یک شخص که در کودکی مورد تجاوز واقع شده درگیر رابطه متجاوزانه «دیگری» می شود؟ این مسئله با عقل جور در نمی آید، اما همچنان رخ می دهد. ممکن است خود را مجذوب افراد پرخاشگر ببینید. افرادی که سوء استفاده میکنند. کتک می زنند، تجاوز میکنند یا توهین می‌کنند.

«تله ترک شدن» تله ای پیش زبانی است. در اولین سال‌های زندگی و پیش از اینکه کودک زبان را یاد بگیرد آغاز می‌شود. در بیشتر مواقع، «تله رها شدن» زود آغاز می شود. پیش از اینکه کودک کلمات لازم را برای توصیف آنچه در حال رخ دادن است فرا گرفته باشد. به همین دلیل است که حتی در بزرگسالی ممکن است تصوری راجع به آنچه در کودکی رخ داده وجود نداشته باشد. از آنجایی که تله بسیار زود آغاز می شود. فشار احساسی شدیدتری را نیز به همراه دارد

بخشیدن والدینتان

بخشیدن والدینتان الزامی نیست، بخصوص زمانی که بدرفتاری و غفلت شدیدی نسبت به شما صورت گرفته باشد قادر به بخشیدن آنها نخواهید بود. حق انتخاب کاملاً با شماست، اما ما به این نتیجه رسیده‌ایم که در بسیاری از موارد، بخشیدن والدین اتفاقی است که به طور طبیعی در طول روند درمان رخ می‌دهد. افراد به مرور زمان کمتر به والدین خود به عنوان افرادی غول آسا و منفی نگاه می‌کنند.

بسیاری از افرادی که ما در جامعه آنها را ستایش میکنیم افرادی هستند که به ضد حمله می پردازند؛ افرادی همچون بازیگران سینما، نوازنده ها و رهبران سیاسی، اما اگر چه در جامعه جا افتاده اند و در چشم دیگران به عنوان افرادی موفق دیده میشوند هرگز پیش خودشان احساس آرامش نمی کنند. آنها همواره از درون احساس نقص دارند. آنها از طریق قراردادن خودشان در موقعیتهایی که ستایش دیگران را به همراه دارد، بر این احساس ناکارآمدی غلبه میکنند.

تسلیم شدن شامل تمام الگوهای خودشکنانه ای می‌شود که ما بارها و بارها به تکرار آنها می پردازیم، به همین طریق است که همگی زندگی کودکی‌مان را تکرار می کنیم. هنوز همان کودک هستیم که همان درد قدیمی را تجربه می‌کنیم. تسلیم شدن، به «گسترش» موقعیت کودکی ما و بسط دادن آن به دوران بزرگسالی می پردازد. به همین دلیل است که اغلب نسبت به تغییر احساس ناامیدی می‌کنیم. تمام آنچه که می‌دانیم «تله» ای است که هرگز از آن خارج نمی شویم.

به اعتقاد ما، سه نوع کمبود در دوران کودکی وجود دارد: کمبود تربیت، کمبود همدردی و کمبود راهنمایی و هدایت.
اگر دچار مشکلات برقراری ارتباط هستید، پس دچار تنهایی نیز خواهید شد. شاید حس کنید که هیچ کسی حقیقتاً شما را نمی شناسد و به شما اهمیتی نمی دهد (تله کمبود محبت). ممکن است احساس انزوا از تمام دنیا داشته باشید، به گونه ای که حس کنید به هیچ کجا تعلق ندارید (تله طرد اجتماعی). این حس همان حسن پوچی است.