مجید اسطیری > Recent Status Updates

برای عموم مردم یا به اصطلاح ۹۹ درصد، وضعیت بسیار ناگوار بوده است و می‌تواند از این بدتر هم بشود. این دوره می‌تواند دوره ی سقوطی بازگشت ناپذیر باشد. برای ۱ درصد و حتی کمتر از آن - یک دهک از ۱ درصد اوضاع همان است که باید باشد آنها ثروتمندتر وقدرتمندتر از هر زمان دیگرند. کنترل نظام سیاسی را در دست دارند و به عموم مردم هم توجهی ندارند و اگر این وضعیت تا آنجا که میل آنها می‌کشد بتواند ادامه یابد، چرا که نه؟

نکته ظریف دیگری که مرحوم سید بن طاووس در کتاب «اقبال‌الاعمال» پیرامون حرمت ماه رجب ذکر می‌کند آن است که اگر ماه رجب از ماه‌های حرام است، یعنی قُرق‌گاه الهی است و بندگان در این ماه در حریم امن پادشاهی مقتدر قرار دارند که اجازه نمی‌دهد شیاطین و دشمنان بر آنان یورش ببرند. بنابراین بر ما لازم است که بکوشیم از این حرم امن الهی حداکثر بهره را در کسب کمال ببریم.

زنان و دختران نوجوان بسیاری به عنوان خدمتکار قراردادی به مستعمره‌ها رفتند. زندگی آنان با زندگی بردگان تفاوت چندانی نداشت. دوران خدمتکاری آن‌ها پایان می‌یافت و طی دوران خدمتکاری باید از اربابان و خانم خانه اطاعت می‌کردند و حتی گاهی مورد سوءاستفاده‌ی جنسی قرار می‌گرفتند. به نوشته‌ی تاریخچه‌ای با عنوان «زنان شاغل آمریکا» خدمتکاران زن، حقوق کم دریافت می‌کردند و با آن‌ها سختگیرانه و بی ادبانه رفتار می‌شد.

با زنان چطور رفتار می‌شد؟
اولین اردوگاه‌های مستعمره های آمریکا تقریباً به طور کامل مردانه بودند. زنان را به آنجا می‌بردند تا همسر مردان شوند، بچه به دنیا آورند و همراه آنها باشند. در سال ۱۶۱۹ م. یک کشتی حامل نوزده زن به «جیمز تاون» ويرجينيا رسید. آنها توافق کرده بودند در ازای هزینه ی عبور از اقیانوس اطلس به مستعمره بروند و با مردانی که هیچ‌گاه ندیده بودند، ازدواج کنند.

زنان در دوران اولیه ی آمریکا
برخی کتب تاریخی چنان تاریخ را نشان میدهند که گویی نیمی از مردم «آمریکا» وجود خارجی نداشته‌اند. کتب تاریخ از مکتشفان تجار، سیاست مداران و ژنرال‌ها سخن میگویند که البته همگی مرد هستند. در دوران اولیه ی آمریکا زنان نمی‌توانستند این مشاغل را داشته باشند؛ آنها در برابر دیدگان تاریخ، نامرئی بودند.

وقتی مجری رادیو BBC نظر او را درباره‌ی نوع موسیقی ای می‌پرسد که در این دوره (سال 1369) از رادیو و تلویزیون ایران پخش می‌شود، فرهاد ابراز رضایت میغکند: «این رو خدمتتون عرض کنم که اولاً شما به هیچ عنوان این جا چیزهای مبتذل نمی‌شنوین. اکثر شعرهایی که این جا می‌شنوین از سعدی و جامی و البته این اواخر از سهراب سپهری هست. در این آب و هوا از شعر که کوچک‌ترین ایرادی نمی‌تونین بگیرین...»

آیا فقرا نمی توانند با تمرین مداوم به اراده ای مستحکم تر دست یابند؟ شواهد چندانی وجود ندارد که نشان دهد ظرفیت اراده با استفاده از آن افزایش می یابد. (!) حتی اگر فقرا اراده را افزایش میدادند به نظر میرسد که بازهم این افزایش برای دستیابی به لغزش ناپذیری مورد نیاز کافی نیست. واقعیت این است که شواهد بسیاری در تعارض با برداشت از اراده وجود دارد.
پژوهش‌های اخیر حاکی از آنند که استفاده از خودمهاری باعث خالی شدنش می‌شوند.(!)

تله‌های فقدان عاطفه در رابطه

_نیازهای‌تان را از طرف مقابل پنهان می‌کنید و زمانی که نیازهایتان برطرف نمی شوند، احساس ناامیدی میکنید.
_از احساسات‌تان سخن نمی‌گویید و زمانی که درکتان نمی‌کنند، ناامید می‌شوید.
_شما به طور واقعی خود را آسیب پذیر نشان نمی دهید تا شخص مقابلتان بتواند کمی از شما مراقبت و شما را راهنمایی کند.
_احساس عدم دریافت عاطفه میکنید اما چیزی نمیگویید. شما به خشم پناه می برید. خشمگین و نیازمند میشوید.

.
در اواخر تابستان ۱۳۶۰، اسفندیار منفردزاده که ایران را ترک کرده بود با منزل مادر فرهاد تماس گرفت و به فرهاد گفت همه چیز برای کار در خارج فراهم است و از او دعوت کرد برای خلق آثار جدید از ایران خارج شود و به او بپیوندد. همچنین به فرهاد هشدار داد که ممکن است در آینده اجازه‌ی خروج از کشور را پیدا نکند و بهتر است تا دیر نشده دست به کار شود اما فرهاد پاسخ منفی داد.

در اواخر اسفندماه ۱۳۶۶ با شروع حمله ی موشکی عراق به تهران کوچه ی آن‌ها خالی از سکنه شد. یک روز که فرهاد روی چارپایه ایستاده و مشغول تمیز کردن شیشه ی پنجره بود، موشکی چند کوچه پایین تر از خانه شان فرود آمد و فرهاد از روی چارپایه پرت شد. پوراندخت به کمکش آمد و فرهاد که به زحمت سعی می کرد بلند شود، خنده کنان گفت: به کوری چشم صدام، عید امسال را خیلی باشکوه برگزار می‌کنیم...

آیا پدران بنیان گذار آمریکا، خردمند و عدالت پیشه بودند و تلاش کردند توازن قدرت را برقرار سازند؟ آنها در پی توازن نبودند؛ مگر توازنی که امور را همچون قبل حفظ کند. آن‌ها به یقین خواهان برابری میان برده و ارباب، ثروتمند و فقیر یا سرخ پوست و سفیدپوست نبودند. نیمی از مردم کشور حتی مورد توجه پدران بنیان گذار قرار نگرفتند؛ این شهروندان نامرئی، زنان آمریکا در دوران اولیه بوند.

سرچشمه های تله فقدان عاطفه
1. مادر شخصی سرد و بی عاطفه است. او به اندازه کافی کودک را در آغوش نمی‌گیرد.
2. کودک احساس با ارزش بودن و دوست داشته شدن نمی‌کند. این احساس را ندارد که فردی
عزیز و ویژه است.
3. مادر برای فرزندش به اندازه کافی زمان و توجه اختصاص نمی‌دهد.
4. مادر به اندازه کافی به نیازهای کودک توجه نمی‌کند. او در همدردی با دنیای کودک مشکل دارد. او به راستی با کودک ارتباط برقرار نمی‌کند.

علی‌رغم سرکوب‌ها_ واکنش‌های وحشیانه‌ی پلیس، دستگیری‌های جمعی، اتهامات ناروا، مقررات محدود کننده‌ی شهری، تجسس، نفوذ و یورش پلیس_ جنبش تسخیر به رشد ادامه می‌دهد و جبهه‌های جدیدی را از محله‌های درون شهری و دادگاه‌های محلی تا تالارهای کنگره به تسخیر خود درمی‌آورد. صرف از پای ننشستن به رغم سرکوب‌ها می‌تواند یک دستاورد تلقی گردد.

اگر اجباری که به زنده ماندن دارم نبود خود را در برابر دانشگاه آتش میزدم. همان جایی که بیست و دو سال پیش آذرمان در آتش بیداد سوخت. او را در پیش پای نیکسون قربانی کردند
این سه یار دبستانی که هنوز مدرسه را ترک نگفته اند هنوز از تحصیلشان فراغت نیافته اند. نخواستند همچون دیگران کوپن نانی بگیرند و از پشت میز دانشگاه به پشت پاچال بازار بروند و سر در آخور خویش فروبرند. از آن سال چندین دوره آمدند و رفتند اما این سه تن ماندند

همه ی جوامع خود را به گروه اقلیت و گروه اکثریت تقسیم می‌کنند. گروه اوّل، ثروتمندان و نجیب زادگانند و گروه دوم، توده ی مردم. مردم یاغی و دائماً در حال تغییرند. آنها به ندرت درست قضاوت میکنند یا صحیح را از ناصحیح تشیخص می‌دهند. بنابراین سهم معین و دائمی از حکومت را به دست اولین قشر بدهید... هیچ چیز جز یک هیئت دائمی نمی‌تواند با بی احتیاطی و نابخردی دمکراسی مقابله کند.

.
هنگامی که سربازان دیگری در «نیوجرسی» سرکشی کردند این بار جرج واشینگتن آماده بود و موضع سخت گیرانه تری اتخاذ کرد. او فرمان داد دو نفر از رهبران کلیدی شورش توسط جوخه ای متشکل از دوستان خودشان به رگبار بسته شوند. آن جوخه هنگام شلیک گلوله گریه می‌کردند. واشینگتن گفت:
این یک «سرمشق» بود!

کمیابی باعث بروز رفتارهایی می‌شود که ما را کوته بین می‌کند. زمانی که گرفتاریم، هزینه های سلامتی غذا خوردن در رستوران (در آینده) را نادیده می‌گیریم. زمانی که در تنگنای مالی قرار داریم به ملزومات بازپرداخت وام کوتاه مدت در آینده فکر نمی‌کنیم. زمانی که برای رسیدن به یک ضرب الاجل کار می‌کنیم از مزایای آینده تمیز نگه داشتن دفاتر کارمان غافل می‌شویم.

رهبران انقلاب استقلال به توده‌های مردم فقیر اعتماد نداشتند اما برای شکست بریتانیا به کمک آنها محتاج بودند. آنان چطور می‌توانستند برای رسیدن به هدف خود حمایت بیشتری به دست آورند؟ یک راه، پیشنهاد پاداش به خدمت کنندگان در ارتش بود. مردان قشر پایین به امید کسب درجه، مقداری پول و بالا رفتن در طبقه بندی های جامعه به ارتش پیوستند.

اعلامیه استقلال آمریکا از بریتانیا، سرخ پوستان، بردگان سیاه پوست و زنان را در بر نگرفت. مثلاً در ارتباط با سرخ پوستان بیست سال پیشتر «دولت ماساچوست» آنها را یاغی، دشمن و خائن نامید و در قبال پوست هر سرخپوست، پول نقد پیشکش می‌کرد.

.

تمام افراد مغرور و خودستا، مضحک و احمق قلمداد می شوند و خود را اسباب تمسخر دیگران قرار میدهند و فقط به تقدم خود نسبت به دیگران دل خوش می‌کنند. خود ستایی عبارت است از این که انسان بخواهد مقدم بر دیگران باشد، آن هم نه در تفکر و یا صفات واقعاً ممتاز بلکه فقط در تظاهر به این که بر دیگران مقدم و نسبت به آنها ممتاز است. اگر انسان همیشه در فکر برتری نسبت به دیگران باشد خودستا است.

.

فقط شهید حق حیات دارد

شهید حق حیات می‌دهد

ادموند مورگان که مورّخ برده داری در «ویرجینیا» است، در کتاب خود با عنوان برده داری آمریکایی می‌نویسد:

نژاد پرستی احساسی «طبیعی» حول تفاوت‌های میان سیاهان و سفیدها نبود؛ بلکه رهبران جامعه ی سفیدپوست به تقویت دیدگاه منفی از سیاهان می‌پرداختند.
.

حتی اگر خودتان بخواهید به کمیابی آینده فکر کنید بازهم آن را به صورتی انتزاعی در خواهید یافت؛ آن را حس نخواهید کرد و به این ترتیب ذهنتان را تسخیر نخواهد کرد. یکی از دلایل این موضوع تنگنای پهنای باند ذهن است. زمان حال به طور خودکار شما را تحت فشار قرار می‌دهد. آینده اما این طور نیست. توجه به آینده نیازمند پهنای باندی است که کمیابی آن را در تنگنا قرار میدهد.

«بوستون» در سال ۱۷۱۳ .م. بحران غذایی شدیدی را تجربه کرد. تاجر ثروتمندی به نام اندرو بلچر با وجود گرسنگی مردم شهر، غلات شهر را به جزایر کارائیب فرستاد، چون سودآوری آنجا بیشتر بود. جمعیتی دویست نفره اقدام به شورش کردند. آنها برای یافتن غذا به انبارهای بلچر هجوم بردند و نایب حکمران مستعمره را که می‌خواست مانع آن‌ها شود، به ضرب گلوله کشتند.

.

بردگان فراری با احتمال خطر مرگ و شکنجه، خود را به مخاطره می انداختند. حتی اگر آنها را در حال نقشه کشیدن برای فرار می‌یافتند، به طرز هولناکی مجازات می‌کردند. برده ها را می‌سوزاندند، فلج میکردند و می‌کشتند. سفیدپوستان بر این باور بودند که برای جلوگیری از سرکشی سایرین، مجازات‌های شدید لازم است.

.

تا سال ۱۸۰۰م. حدود ده تا پانزده میلیون سیاه پوست آفریقایی به قاره ی آمریکا وارد شد. بر اساس محاسبات «آفریقا» بیش از پنجاه میلیون نفر از جمعیتش را به خاطر برده داری از دست داد. همه ی این وقایع در طول قرنهایی روی داد که ما آنها را آغاز شکل گیری تمدن مدرن می نامیم.

بیچارگی آفریقایی ها برده داری را آسان‌تر ساخت. سرخ پوستان در سرزمین بومی خود می‌زیستند و سفیدپوستان در قاره‌ی جدید بودند اما فرهنگ انگلیسی را نیز به همراه داشتند، حال آنکه سیاهان از سرزمین مادری و فرهنگی که به آن انس داشتند جدا شدند. آنها تحت فشار شرایطی قرار گرفتند که در آن میراثشان، زبان، نوع پوشاک، آداب و زندگی خانوادگی‌شان ذره ذره نابود می‌شد.

فصل دوم: سیاه و سفید

در تاریخ جهان کشوری نیست که بیش از ایالات متحده موضوع نژادپرستی در آن با اهمیت باشد. این نژاد پرستی چگونه آغاز شد؟ این سؤال را این گونه نیز می‌توان مطرح کرد: آیا سیاهان و سفیدها می‌توانند بدون دشمنی در کنار هم زندگی کنند؟

.

سرخ پوستان تلاش کردند از شر مستعمره های رو به رشد انگلیسی خلاص شوند. از آن زمان به بعد جنگ دائمی آغاز شد. انگلیسی‌ها قادر به بهره کشی و برده ساختن سرخ پوستان نبودند و از سوی دیگر نمی‌توانستند با مسالمت در کنارشان به زندگی ادامه دهند. بنابراین تصمیم گرفتند آنها را از صحنه ی روزگار محو کنند.

آنچه فقرا دارند مهارتی ویژه است: آنها در هماهنگ کردن دخل و خرج روزمره بهتر عمل می‌کنند. از یک دلار بهره بیشتری می برند. آنها در تشخیص ارزش پول متخصص می شوند. این تخصص می‌تواند در بعضی شرایط باعث شود عقلایی تر ظاهر شده و کمتر در معرض ناسازگاری قرار بگیرند اما وجود این موضوع بی هزینه نیست. تمرکز حاصل از این تخصص، تونل زنی را نیز به همراه خود می آورد. و تونل زنی هم یک خروار پیامد منفی به همراه خواهد داشت.