Shahriyâr Abdevali’s Reviews > دیوان غزلیات حافظ > Status Update

غزل شمارهٔ یک

در مصراع اولِ بیت آخر، حافظ فراغ دل و آرامش روان را مستلزم عدم غفلت از یاد محبوب می‌داند. در مصراع دوم (متی ما تلق من تهوی…) نیز فراموش کردن دلمشغولی‌ها پس از وصال محبوب را توصیه می‌کند. گویا تذکر می‌دهد که، هر انتخابی پیامدهایی دارد؛ پس هرکس وصال محبوب و آرامش خاطر را می‌طلبد، باید از علایق دیگری که باعث دل‌مشغولی او می‌شوند دست بکشد و حتی خود را برای بعضی سختی‌ها آماده کند (… ولی افتاد مشکل‌ها).