آرزو’s Reviews > رباعیات خیام > Status Update

خیام اگر ز باده مستی خوش باش،
با ماه‌رخی اگر نشستی خوش باش،
چون عاقبت کار جهان نیستی است،
انگار که نیستی چو هستی خوش باش.

یاران موافق همه از دست شدند،
در پای اجل یکان‌یکان پست شدند،
خوردیم ز یک شراب در مجلس عمر،
دوری دو سه پیش‌تر ز ما مست شدند.

کم کن طمع از جهان و می‌زی خرسند،
از نیک و بد زمانه بگسل پیوند،
می در کف و زلف دلبری گیر که زود،
هم بگذرد و نماند این روزی چند.

این قافله‌ی عمر عجب می‌گذرد،
دریاب دمی که با طرب می‌گذرد،
ساقی غم فردای حریفان چه خوری،
پیش آر پیاله را که شب می‌گذرد.

نیکی و بدی که در نهاد بشر است،
شادی و غمی که در قضا و قدر است،
با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل،
چرخ از تو هزاربار بیچاره‌تر است.

در فصل بهار اگر بُتی حور سرشت،
یک ساغر می دهد مرا بر لب کِشت،
هرچند به‌نزد عامه این باشت زشت،
سگ به ز من است اگر برم نام بهشت =))))))))

در خواب بدم مرا خردمندی گفت،
کز خواب کسی را گل شادی نشکفت،
کاری چه کنی که با اجل باشد جفت،
می خور که به زیر خاک می‌باید خفت.