Navid Momeni’s Reviews > روزی که فضایی‌ها آمدند > Status Update

داستان “چیزی برای هیچ” خیلی جالب بود درباره ی دستگاهی بود ک فقط کافیه یک آرزو کنی و بعد دکمه ی قرمزش رو فشار بدی تا چیزی ک میخوای رو تو یک چشم به هم زدن برآورده کنه ولی برآورده شدن آرزو ها بهایی برای طرف داره

تا الان داستان “فرار آگاممنون” از همه برام جالب تر بود ک طلفیقی از زمان حال یا آینده(مشخص نیست) و گذشته و داستان ها و شخصیت های یونان باستان هست.

داستان “از کردل به پیاز به هویج”منو یاد وضعیت الان جامعه انداخت ک مردم مثل آتیش زیر خاکستر شدن و آماده ان تا یک اتفاق کوچیک تو زندگی روزمرشون باعث فوران خشمشون به افراد دور و ورشون شه و اطرافیان رو با خشم و کینشون صدمه بزنن

داستان هرچی مال تو،دوبرابرش مال او واقعا جالب بود و تامل برانگیز گرچه ژانرش رو نمیشه بگی علمی تخلیه بیشتر حالت فانتزی داشت

“وقتی آدم وضعش خوب است،مثل وضعی ک من داشتم،یک جورایی یادش میرود ک ببیند ب بقیه چطور میگذرد.باید قبول کنیم دیگر.وقتی قرار است مرد شماره یک بخورد و بخوابد و حال کند گور پدر بقیه.اوضاع هر قدر هم خوب باشد،باز جای بهتر شدن دارد.ندارد؟”

داستان دوم کتاب(افسانه ی فاتحان)خوب بود منو یاد کارای مایک رسنیک انداخت داستان سوم هم نویسنده ایده هاش جالب بود ک مشکلات روحی و روانی تو سیارات‌مختلف متفاوت دیده و اومده توضیح داده ک چ جور دلیل مشکلات روانی تو سیارات دگ متفاوت باشه.

داستان اول کتاب(روزی که فضایی ها آمدند) جالب و خیلی عجیب بود ب خصوص توصیف فضایی ها شدیدا منو یاد بازی high on life انداخت.