Behzad’s Reviews > مون بزرگ > Status Update

بدان و آگاه باش که در نیمه‌کاره رها کردن کتاب‌ها نشانه‌هائی‌ست از بلوغ فکری، از دغدغه‌مندی، از صاحب‌سلیقگی. و آنگاه که متن دور است از دغدغه و سلیقه و افکار ما، رها کردنش نه مجاز که واجب است. پس ای شاخه‌های خشک، راه بر او ببندید، خار پایش شوید، و سایه حمایت از او برگیرید تا گامی پیش نتوانست نهاد

و ای فرشتگان الهام، نوری در دل او، و در دل ما اندازید تا به نخستین برگ کتاب، به نخستیت گام مسیر، دریابیم که کدام کتاب به خواندن می‌ارزد و کدام نه؛ کدام راه بهر ما سنگفرش شده و کدام نه

و شب بود. و هرچند ماه بزرگ در آسمان به چراغ‌داری نشسته بود، تشخیص راه از بیراه همچنان دشوار بود. و گوش فرشتگان الهام به فریادهای گودریدزیان بی‌اعتنا

پس با گردش فصل‌ها و سال‌‌ها نیم‌خوانده‌کتاب بر نیم‌خوانده‌کتاب انباشته می‌شد. و فریاد گودریدزیان همچنان بر آسمان

و در این تاریکی تیره‌گون که راه از بیراه بازشناخته نمی‌شد مگر به سختی، عفریتگانی در قبای پیامبران روشنی سربرآوردند که مائیم راهنمای راهتان. آن نخست سیاهه‌ای برخواند از کلاسیک‌های شایسته‌ی خواندن. و ندا در داد که بخوان. آن دویم طوماری گشود از نیم کرور عنوان بایسته‌ی خواندن پیش از آن نهائی ناگزیر، مرگ. و ندا در داد که بخوان. آن سیوم بر بلندای تپه‌ای ایستاده، بر انبوه مردمان سراپاگوش گرداگردش سیاهه‌ای تقریر کرد از کهنه‌های همیشه نو. و ندا که بخوان. و چشم گودریدزیان به اشک شوق درخشیدن گرفت که 'سرانجام'. که سرانجام سره از ناسره بازشناخته شد. آنچه در سیاهه‌ها آمده را پیش بکشید و بگشائید، و جز آن را به تارترین و تاربسته‌ترین رف‌های کتابخانه باز فرستید

پس خواندند، و خواندند و خواندند. اما سره‌ها ناسره از آب درآمد؛ و پیامبران دروغین؛ و سیاهه‌ها نامعتبر. پس دیگر بار هر کس به خویشتن به جستجوی کتاب نیک در آمد، بی راهنما و بی چراغ راه، چنانکه روز نخست. و شب بود. و راه از بیراه ناپیدا

Kianoush wrote: "بدان و آگاه باش که در نیمه‌کاره رها کردن کتاب‌ها نشانه‌هائی‌ست از بلوغ فکری، از دغدغه‌مندی، از صاحب‌سلیقگی. و آنگاه که متن دور است از دغدغه و سلیقه و افکار ما، رها کردنش نه مجاز که واجب است. پس ای ..."

دمت گرم با این متن جذابی که نوشتی :)
ترغیب شدم که کتابهای بیشتری رو نیمه خونده رها کنم و خلاص شم :)))

ارادت