Sadraw’s Reviews > سوگ سياوش: در مرگ و رستاخيز > Status Update

امروز که دنیایی دیگر است با معتقداتی دیگر، نفس بودن اصل همه‌‌ اصل‌هاست، زیستن این سوی نیستی بودن است و مرگ مرزی میان وجود و عدم. دیگر دنیا پلی رهگذر دار آخرت نیست که دانایان دل در آن نبندند. به‌گمان بسیاری از کسان هرچه هست همینجاست و هر آغازی به‌مرگ می‌انجامد و روح با جسم به‌خواب می‌رود. اکنون وجود آدمی اتفاقی و خود او تنهاست. انسان شکار مرگ است و در قبال او روشی انفعالی دارد. سرانجام فعل مرگ بر او واقع می‌شود.

جوهر انسان از ازل بود و تا ابد هست و فقط در سیر زمان خود از گذرگاه مرگ می‌گذرد. اگر آدمی در این جهان کار زمان خود را نیکو بفرجام رساند حتی پیش از آنکه زمان کرانمند بسر آید به‌زمان بیکران، به جاودانگی اهورامزدا می‌پیوندد و بی‌زمان می‌شود. با چنین دریافتی مرگ سیاوش را می‌کشد اما نیست نمی‌کند زیرا نمود او سپنجی و بود او جاوید است.
صفحه ٧١