Η πριγκηπέσσα Ιζαμπώ Quotes

“Έτσι είχε πάει ίσαμε τώρα η ζωή του, σε κύκλους ομόκεντρους που όλο και φαρδαίνουν. Μια πέτρα είχε πέσει στο νερό κάποια νύχτα, τότε, εκεί κάτω στην πατρίδα του, σαν έκαναν το ρεσάλτο τους οι ανθρώποι του Γκαφόρε, μια πέτρα και συντάραξε τη μακάρια ακινησία. Το είχε νιώσει καλά, τη νύχτα εκείνη, πως ξεκινάει. Ο δρόμος του από τότε κι εμπρός είναι ένας ίλιγγος. Τρέχει, τρέχει, ξεσηκωμένος από τον άνεμο της θύελλας, δίπλα του σκιές, τόποι, οράματα περνούν, μα τίποτα δεν προφταίνει εκείνος να καθηλώσει. Είναι καθώς στα παραμύθια της βάγιας, όταν το βασιλόπουλο το παίρνει ο ανεμορούφουλας και και βλέπει ξάφνου πως χορεύουν γύρω του οι νεράιδες. Ποιανής θα αρπάξει το μαντήλι να την υποτάξει; Στη ζωή του τη λαχανιασμένη, νιώθει ο Σγουρός βαθιά ένα δυσάρεστο κενό. Όχι, δεν το έπιασε ακόμα με τα δάχτυλα του τ'όνειρο, κάτι σα να λακίζει διαρκώς από μπροστά του. Δεν το γνώρισε ακόμα, όχι, το εξαίσιο και το μεγάλο που έχει από χρόνια υποσχεθεί κρυφά στον εαυτό του.”
― Άγγελος Τερζάκης, Η πριγκηπέσσα Ιζαμπώ

“Της ήταν έτσι γραφτό, θα 'λεγες, όλους τους πόθους της τους βαθιούς και σπάνιους, να τους γεύεται πραγματοποιημένους κάποιαν ώραν πού, θες από την ατέρμονη απαντοχή, θες από κακοτυχιά, κάθε ζωντανός παλμός τους είχε σταματήσει και κάθε θέλγητρο τους νεκρωθεί.”
― Άγγελος Τερζάκης, Η πριγκηπέσσα Ιζαμπώ

“Κι όμως το μάτι αυτό, το υπεροπτικό καθώς όλων των Φράγκων, δεν μοιάζει με τ' άλλα που γνώρισε ίσαμε τώρα. Στο βουνίσιο πανδοχείο της Μεσαρέας μία φορά, τη νύχτα τούτη δεύτερη, του φάνηκε να ξανοίγει μέσα του, σ' απίθανο βάθος, μια άλλη σπίθα, απαλή κι αόριστη λάμψη από άγνωρο φως. Ήτανε μάτι ολοκάθαρο, μάτι φεγγερό, αλλά καθώς στο πιο διάφανο νερό δεν βλέπεις μονάχα τον ουρανό ν' αντικαθρεφτίζεται μα και τα είδωλα του βυθού να τρεμίζουν, έτσι και στο μάτι του άρχοντα Ιωάννη το κρύο φέγγος του κόσμου κρουσταλλιάζει ξένο σε πάνω σε πλάση υποβρύχια. Είναι μάτι ικανό να τρεμίσει από την υγρή λάμψη της συμπόνοιας, θα θολώσει με την άλαλη ρέμβη της τρυφερότητας, να χωνέψει σ' όνειρο βαθύ.”
― Άγγελος Τερζάκης, Η πριγκηπέσσα Ιζαμπώ