“دیگر امیدی به پیدا شدن نیست.دنبال من نکرد! بگذار فقط افسانه‌وار همان‌جا که هستیم و هر که هستیم بمانیم. تو خودت باش و من هم خودم.امروز و امروز و امروز. و بگذار آینده به فردا اعتماد کند. بگذار ستاره‌ها مراقب ما باشند. بگذار در مدارهای خودمان حرکت کنیم، و مطمئن باشیم که روزی در آینده به هم برمی‌خورند. بگذار تجدید دیدارمان نه یک یافتن و پیدا شدن، که تصادف شیرین سرنوشتمان باشد!
باز هم دوستت دارم و دوستت دارم و دوستت دارم!”