Basmalahossam

“تفرانيل 100
انا شعرى غامق
بس قلبى مطقطق ابيض من زمان
جايز عشان
الناس ساعات بتلاقى ناس
تعرف تشوفها بجد
و انا قلبى لسه عمره ما اتكشف ع حد
بقابل اد ما اقابل
و افارق اد ما افارق
و ما اتعلمش
بلخبط ف الاسامى عشان
بخاف انسى
بلخبط ف الدنيا عشان
بخاف لا ما اعيشش
بقالى كتير ما بتكلمش
بخاف يبقى الكلام متعاد
ما كملتش ف اى رحيل
ما كملتش ف اى قعاد
و بدى للحياة بالكاد
ما يكفيها
و يكفينى
شرور البهدلة فيها
مليش ف البنت طلبات غير
تنسينى اللى قبليها
و بدخل ف حاجات تخاطيف
و عينى ع اللى بعديها
رقصت كتير ع السلم
بخاف اطلع
و اخاف من الارض
- اكيد الخوف مش الفكرة
و حتى يا ستى يعنى بفرض
اكيد الخوف مهواش عيب
طبيعى الناس تخاف من الغيب
و من المقدور
برغم كدة
بحب الضلمة اكتر ما بحب النور
ساعات بتمنى شقة ف برج شايفة النيل
و اوقات انى اعيش مستور
و بزهد .. ف كل ما ف الرحلة من زخرف
و ما زهدهاش
ما دام فيها رمق يتعاش
اكيد ف الرحلة يوم متحاش
و مستنى اعدى عليه
- و تعرف عنه اصلا اية ؟
مفيش غير انه لسه مجاش
بنام ؟
طبعا .. كتير جدا
و بالايام
و طول الوقت بحلم ان انا بجرى
و بشبع من الحاجات بدرى
و رغم كدة لسه ما شبعتش
من الجرى و من الاحلام
بخاف من الموت
عشان خايف ساعتها اكون
عبيط .. كل اللى سيبته كلام
بشوف افلام
عن الدنيا
و عن حكايات
لناس عاشت حاجات تانية
و عن حكايات لناس ماعاشوش
و بتأثر
و بتحسر
ع كل اللى كان ممكن
اكونه
بس ما بقيتهوش
ما سبتش شئ مجربتوش
ولا جربته و ما سبتوش
بحب العود
و احب الناى
و اموت و اعرف حقيقى ازاى
حاجات من دى
ساعات بتدب فيها الروح
من اللمس و من الانفاس
فتبقى حية اكتر من البشر و الناس
مفيش احساس
لحسن الحظ و لسوئه
ما بيعديش
مفيش ولا طعم حاجة من اللى بتدوقه
مسيره يعيش
بحلوه و بمره كله بيتسخط لمفيش
يا سبحان اللى بيعودنا ع الحاجة
فننساها
و بيخفف كاسات الناس
بميه بدال ما يملاها
عشان طعم اللى فيها يروح
عشان طعم اللى فيها يخف
يقولوا مجازا المجروح
اذا خد ع الوجع .. بيخف
تلف عليه سواقى الكون
تدوب اللى فات
ف الجاى
ف سبحانه اما قال
منها جعلنا
( كل شئ حى )
زمان فيه حد علمنا
ف درس الدين
دعاء بيقول :
يا خالق كل شئ ناقص .. كمالته معاك
يا شايل من الحاجات حتة .. بنترجاك
بحق المشهد الكامل
و اسمك اللى انا عرفته
تسيب اللى يكفينا
و تكفينا بما سبته
ما تحوجناش
لجاى مجاش
و ترضينا بما جبته
و ندعى وراه بصوت عالى
يرج الفصل رج خفيف
و اكمل دعوتى ف سرى
( و ترحم قلبى ف شيبته )
كما تدعو الفروع الاصل
دعوتها
ف كل خريف”
― مصطفى إبراهيم, المانيفستو

“يارب
ياللي سايبلي الحبل ع الغارب
أنا غرقان بدون قارب
ومعرفتش أعوم وحدي
وكل ما امدلك يدي
وتنشلني
وأعوم شبرين
إديا يفلفصوا الاتنين
وأقولك سيبلي انا الباقي
تسيبلي الحبل ع الغارب
تخش المية حلقي .. اشرق
فاصرخلك .. وأقول بغرق
وأقولك عمري ما حسيبك
فتنشلني
أعوم شبرين
إديا يفلفصوا الاتنين
وأسيب إيدك
وأعيد الكرّه ميت مره
وماتخذلنيش ولا مره
تقوللي حضنهم بره
لا عمره يساع دراع سيدك
ونا لسه
بسيب إيدك !”
― مصطفى إبراهيم, ويسترن يونيون فرع الهرم

“انساب وليه تنربط
ياللى ف ضهرك جناح
احزن عشان تنبسط
وموت علشان ترتاح
دا الموت يعيدك لأصلك
بس انت موتك معصلج
ياللى انت وشك غريب
ياللى انت قلبك محاصرك
انساب و ليه تنربط
ياللى فى ضهرك جناح
احزن عشان تنبسط
و موت علشان ترتاح
امشى فى حظر التجول
واضحك فى عين التسول
تعتـر على المفتــاح
انساب”
― ميدو زهير

“وفضيت عليك نفسك..ياغاوى بنى أدمين..والقلب فيه حاجة..والحاجة يعنى الحين..والحين ماهواش مناسب ..ولا عمر ناسبك حين ..فرجعت برضك حزين ..رجعت برضك حزين....يا حد خايب وجداً..عرفت قبلين ما تحزن ..هتدى حزنك لمين..وتدى حضنك لمين...أحزن بقى على روحك..أدَن بقى على روحك..يمكن حاجات جواك..تنطق تقولك آمين”
― ميدو زهير