Mohsenam

“پەریزادەی سەر بەحر و بەڕ
ئەی کیژی خەیاڵ و خەتەر
هەڵگری موعجیزەی عەشق
زادەی ناو گوڵدانی قەدەر
دڵت غەمگین و موسافیر
نیگات پڕە لە ئەشکی تەڕ
غەزەڵ بتپارێزێت لە بەد
خەیاڵ بتپارێزێت لە شەڕ”
― بەختیار عەلی

“مردها تلفن می کنن و می پرسن
شما واقعا چارلز بوکوفسکیِ نویسنده هستید؟

منم جواب میدم که
بعضی وقتها نویسنده ام
.ولی اغلب کاری نمی کنم

بعد میگن، گوش کن، من خیلی کاراتو دوست دارم، میشه بیام پیشت و چند جعبه آبجو بیارم؟
.منم جواب میدم، میتونی بیاری اگه داخل نیای

،وقتی زنها تلفن می کنن
،میگم بله من می نویسم، نویسنده ام
.و همین الان فقط نمی نویسم
بعد میگن، احساس احمقانه ای دارم که بهتون تلفن کردم
.و خیلی سورپرایز شدم اسمتونو توی دفترچه تلفن دیدم
منم جواب میدم، که دلیل داره... راستی چرا نمیای اینجا یه آبجو با هم بزنیم؟
از نظر شما ایرادی نداره؟

.و میان، زنهای زیبا با ذهن، بدن و چشمان بی نظیر

،اغلب سکسی در کار نیست
.اما دیگه عادت کردم
،ولی هنوز میارزه
.حتی نگاه کردن بهشونم خوبه
،ولی موارد خاصی
.شانس غیرمنتظره ای میارم
،برای مردی 55 ساله
،که تا 23 سالگی سکس نداشته
،و تا 50 سالگی هم چیز زیادی نصیبش نشده
،به نظرم باید اسمم توی دفترچه تلفنِ پَسیفیک بمونه، تا به مردای عادی برسم
،البته باید به نوشتن شعرهای جاودانه ادامه بدم
.اما الهام از اونجا میاد”
― Charles Bukowski

“گوتز: تۆ جوانی و جوانی دیاری شەیتانە.
هیلدا: دڵنیای؟
گوتز: من ئیتر لە هیچ شتێک دڵنیا نیم. ئەگەر حەز و هەوەسەکانم ڕازی بکەم، تووشی گوناح دەبم بەڵام خۆم لە چنگیان دەرباز دەکەم؛ ئەگەر نەمهەوێت ڕازییان بکەم، دەمێننەوە و ڕۆحم گەنیو دەکەن. شەو نزیک دەبێتەوە؛ لە کەش و هەوای بوولێڵدا دەبێ چاوگەلێکی زیتەڵە و وردبینت بێت تا بتوانی خودا لە شەیتان جیا بکەیتەوە.

- لەژێر چاوی خودادا لەگەڵت بنووم؟
نە من حەز بە نزیکیکردنی بەکۆمەڵ ناکەم. ئەگەر لە شوێنێک، شەوێکی تاریک و نووتەکمان پێ شکهات کە بتوانین خۆمان لە چاوی ئەو (خودا) بشارینەوە... جا...
هیلدا: عەشق هەر ئەم شەوە تاری و نووتەکەیە. ئەو مرۆڤانەی کە یەکتریان خۆش دەوێ، خودا ئەوان نابینێت!”
― Jean-Paul Sartre

“بانا...بانا...خونانا
كولبران به راهِ كوه
لب هاى هزار شهريورِ تشنه را
به گشتِ زبان خود...خيس مى كنند؛
تنفسِ تندِ آخرين تنگه
!بوىِ بدآيندِ باروت گرفته است

بانا...بانا...خونانا
با نانِ بُريده
،بر دو دست قَسَم
اين سينه من است
.كه از مرزِ ماشه و گهواره هاى ماه مى گذرد

بانا...بانا...خونانا
كِل مى زند
:زن باردارى در بِسملِ بلوط
كُردِ كولبرِ من آيا
از خنجِ صخره و سيهه اژدها
خواهد گذشت؟! بانا... بانا...خونانا
:چشمِ كبودِ كوه چه مى گويد
!شليك نكن كوراكور
،فشنگ هاى اين همه فاصله
روزى
.سينهْ ريزِ خواهرانِ ما خواهد شد”
― سید علی صالحی