Status Updates From هی‌هی جبلی قم‌قم

از حواشی قضیه مطلع نیستم اما تعجب می کنم ازینکه این کتاب اونقدر که باید بهش پرداخته نشده.
به نظرم داستان ها و زبان این کتاب (تا همین ۵ داستان اول) یه سر و گردن بالاتر از بخش بزرگی از کتاب های پر هیاهو بوده.
خوندنیه و پیشنهاد میشه.

این مربوط به جوونیاس: وقتی که فکر میکنی داری میگندی. وقتی که خیال میکنی توی این خاک به جای کار عیب داره. حالا فعلاً اینجا غریبه ای، شاید یه جای دیگه پوست خودتو پیدا کنی. اینجا باد گوشتاتو میسوزونه، یا لااقل اینجا کاری نیس که بکنی. هر چی. اون وخ یه وخ میبینی چمدونتو بستی و راه افتادی. حالا کجا؟ خدا میدونه.

دارم به این باور می‌رسم که از دانشورها فقط نماز میت فنجان چای منه. بقیه‌ش یه ذره زیادی هنرنمایی و زبان‌بازیه برام.

بعد از اینکه طبق ترتیب تاریخی سر کلنل را بریدند و آن‌همه شعر برایش ساختند و امنیه‌ها همه اسلحه‌هاشان را تحویل دادند و بعد هم پس گرفتند و رفتند دنبال جوجه‌دزدی و بعضی امنیه‌ها -مثل حاجی- تفنگ‌های‌شان را ندادند و زدند به کوه و یاغی‌گری پیش گرفتند، حسن زلفو یک هفته‌ی تمام سر کار نرفت و از زیرزمینی که خانه‌اش بود بیرون نیامد؛ عرق خورد و از میان شعرهایی که درباره‌ی کلنل گفته بودند، یکی را انتخاب و زمزمه کرد/ ادامه