Status Updates From دوازده داستان: داستان‌های ب...

دانشگاه را بسته‌اند. شاگردهایم می‌گویند: «مرگ بر فلسفه، مرگ بر ارتجاع» و با مشت‌های جوانشان به دیوارها می‌کوبند. استادها را غیابی محاکمه می‌کنند و در راهروهای دانشکده در جست‌وجوی مفهوم آزادی‌اند.

می‌خواستم همه کارهایم را بکنم و سر فرصت به دنبال او بروم. می‌خواستم اول دنیا را عوض کنم. کتاب‌هایم را بنویسم. اسم و رسم به هم بزنم، برنده شوم و بعد، با دست‌های پر، به دنبال «میم» بروم. خبر نداشتم که عشق منتظر آدم‌ها نمی‌ماند و خط بطلان روی آنها که حسابگر و ترسو و جاه‌طلب‌اند می‌کشد.

چشمم را باز که باز می‌کنم، [باغبان پیر سمج] پشت پنجرهٔ اتاقم منتظر ایستاده و نمی‌فهمد که سرنوشت مغمومِ گیاهانِ ابله و خوشی یا ناخوشی سبزه و چمن و علوفه ربطی به من ندارد (به منِ نویسنده و فیلسوف) و متوجه نیست که حواس من جایی دیگر است، جایی ماوراء اتفاق‌های کوچک زمینی و حادثه‌های حقیر روزانه.

دیواری شیشه‌ای این‌طرفی‌ها را از آن‌طرفی‌ها جدا می‌کند. آنها که می‌مانند و آنها که می‌روند. هر دو دسته غمگین و افسرده‌اند و حرف‌های صامت و نگاه‌های پرحرفشان از قطر آن دیوار شیشه‌ای عبور می‌کند و چون غباری خاکستری روی صورت‌ها می‌نشیند.