Status Updates From سایه‌های غار

ما می‌توانستیم درک کنیم که آنقدر دور شده‌ایم که دیگر بازگشت به راحتی امکان پذیر نیست و حس مجهول و گاه ترسناک رها شدن در آب‌های سنگین و ژرف، زیر پوستمان آماس می‌کرد.

کلمه‌ی دوستی خیلی وقت‌ها گستردگی واقعی و اسفنجی آن را برنمی‌تابد، بس‌که معمول است و بیشتر آن‌که خوش‌بینانه است؛ در شرایط ما، گاه تنگ و کسالت بار هم بود؛ مانند همه اشیایی که داریم و در اطرافمان معمولا به واسطه ضرورت رابطه‌ی مالکیتی کودکانه و نه نیاز، پراکنده‌اند.

دلم می‌خواهد بخوابم و ببینم که تو را می‌برم جایی دیگر و برمی‌گردم و می‌بینم که بیدار میشوم و بیدار شوم و ببینم تو نیستی. نبوده‌ای که بیایی.

زشتی، زیبایی تکرار شده است.