E8RaH!M > Recent Status Updates

آدم آخر تلخ یک داستان را که میداند، تمام کردنش سخت تر می‌شود. فکر که می‌کنم می‌بینم خودِ فردوسی چه دلی داشته که این آخر شاهنامه را تاب آورده و سروده.
جایی جلوتر تمام می‌شد… مثلا
دنیا که به آخر نمی‌رسید

پیری نبرد نیست، قتل عام است.

همان طور که از طاعون پرهیز می‌کنی، از منابعی که پُر از تبلیغات اند هم دوری کن. ما چه قدر خوشبختیم که (هنوز هم) کتاب‌ها بدون تبلیغ اند!

محکوم به مرگی یک ساعت پیش از مرگ میگوید یا می‌اندیشد که اگر مجبور میشد بر فراز بلندی یا صخره ای زندگی کند که آنقدر باریک باشد که فقط دو پایش در آن جا بگیرد و در اطرافش پرتگاه‌ها ، اقیانوس و سیاهی ابدی، تنهایی ابدی و توفان ابدی باشد و به این وضع ناگزیر باشد در آن یک ضرع فضا تمام عمر هزار سال، برای ابد بایستد؛ باز هم ترجیح میداد زنده بماند تا اینکه فورا بمیرد!

هیچ چیز هیچ وقت تمام نمی‌شود. حتی زمانی که دیکر به کسی فکر نمی‌کنیم، مگر می‌توانیم حضورش را در خودمان انکار کنیم؟ کسی که زمانی برایمان اهمیت داشته تا ابد در زندگی‌مان حضور خواهد داشت.

از سه تا هجده سالگی، ژاپنی ها مثل جن زده ها درس میخوانند. از بیست‌و‌پنج سالگی تا زمان بازنشستگی مثل دیوانه‌ها کار می‌کنند.
خوب می‌دانند از هجده تا بیست و پنج سالگی فرصتی است برای لذت بردن.

کتاب مفت طاقچه رو باید قاپید، چاپید

به نظر من، نفرتی که ما مهاجران در دل دیگران بر می انگیزانیم تا اندازه ای به این خاطر است که بر نیروی جاذبه پیروز شده ایم. موفق با کاری شده ایم که مردمان از دیرباز خوابش را می دیده اند و به خاطرش به پرندگان رشک میبرده اند؛ یعنی توانسته ایم بپریم و برویم.

کسانی هم بودند که می‌گفتند حالا که ما این کشور را به اسم خداوند به وجود آورده‌ایم چرا باید اجازه بدهد که-... اما این عده را پیش از آن که سوالشان را به پایان ببرند ساکت می‌کردند

چه عینی و چقدر صریح:
ا«راستی خیلی عجیب است که حس لامسه، که نسبت به حس بینایی برای انسان بسیار بی ارزش تر است، در لحظه‌ای حیاتی، بشود حس اصلیِ ما (تازه اگر نگوییم تنها حس ما) و واقعیت را روشن کند.»ا

آدم‌ها هیچ‌گاه به چیزی که در خدمت و استفاده‌ی آن‌ها باشد به چشم اسرار آمیز نگاه نمی‌کنند، بلکه فقط آن‌چه که به آن‌ها صدمه بزند و خسارت برساند و تهدیدشان کند، اسرار آمیز می‌نمایاند.

انصاف داشته باش! هیچ کشور و هیچ آدمی نمی‌تواند دروغ را حق انحصاری خودش بداند

اسطوره آفرینش بیش از آنکه رقیبی برای فرضیه‌های تکامل داروین باشد، از جهت دربرداشتن تفکراتی دربارهٔ ماهیت جهان و انسان یا خدا حائز اهمیت است

یک ساعت بعد به کامیون‌ها می‌رسیم و سوار می‌شویم.
حالا جایمان گشادتر از موقع آمدن است.
😔

گفتم «مادرم مریضه، نمیدونم چه کار کنم.»
«چه‌ش هست؟»
«کله‌ش عیب کرده، دیوونه بازی در میاره.»
«سرش رو شونه می‌کنه؟»
«چی؟»
«گفتم سرش رو شونه می‌کنه؟ زن تا وقتی سرش رو شونه می‌کنه جای نگرانی نداره.»

بخش سوم یا «پروتیوس» سخت خوانترین قسمت در کل اولیس یا یولسیز است.
در این بخش با کلماتی بدون پیش زمینه از زبانهای مختلف- ایتالیایی، آلمانی، لاتین و غیره روبرو میشوید. پرشهای ذهنی و ارجاعات به دنیاهایی دور و ناشناخته . تصاویری گذرا و مالیخولیایی

این بخش در کل 13 صفحه است اما دارای 383 پی‌نوشت که این پی‌نوشت‌ها خودشان 100 صفحه اند

تا به حال همچین کتابی نخونده بودم (هنوز هم نخوندم):
شصت صفحه کتاب بخونی و 120 صفحه پانویس. آخر هم نفهمی کی به کیه و چی به چی.

از متن:
ای تمام باران‌ها، چکاچک بلور و آب، تهی شوید بر من. به یکباره بکوبید بر من. ای زوال مدام آجر و توفال، خاک شدهٔ اجداد و اجداد و اجداد، ای تمام ذرات خاموش گل و رس، آوار شوید بر من. بکوبید، بکوبید و بمیرانیدم که تهی شوم از بیداری...،

بی نهایت پانویس و توضیح دارد که به نظرم بسیاریش بی جهت آورده شده و لزومی به آوردنش نبود
مثلا جای درکتاب از خون شپش های له شده زیر ناخن گفته. در حد یک نیم خط
.
پا نویس توضیح داده که در خانواده های فقیر دوبلین شپش شیوع داشته. اما جویس در محله ی خوبی در جنوب زندگی میکرده و بعدا رفته محله های فقیر نشین و و آخرش تو یکی از همین محله ها زندگی کرده که توش حشره زیاد داشته.

[لذت خواندنش حتی قبل از پایان]
.
والس چیز دلپذیری است. با هم والس رقصیدیم؛ و من وقتی آن پیکر پر شکوه و رام را در بر گرفتم، احساس عجیبی داشتم، احساس مردی که همه چیزش را چاپیده‌اند.

ای جواهرفروش‌های عزیز اگر زر و زیورهای شما و نسیه فروشی‌های شما نبود چه به سر عشق می‌آمد؟

شما عامل دست کم یک پنجم یا یک سوم مبادلات دل در عالم هستید.

آقای محترم! اگر برای تخمهاتون ارزش قائلید لطفا هر چه سریعتر از اینجا برید.ـ:))

- یه برادر داشتم توی گلیندل، خودکشی کرد
پرسیدم: شبیه تو بود؟
- آها، آره
+ پس حق داشته

ـ[ژنرال] می‌گفت: بدبخت‌ها و فقیرها همیشه بازنده‌اند، این را مسلم بدانید که اگر یک روزی ارزش مدفوع آدمی بالا برود، آن وقت آن‌ها بدون سوراخ ماتحت به دنیا خواهند آمد.ـ

زندگی خوشبختی‌ای است که وقتی شروعش می‌کنی پر می‌شود از رنج.

در چنگ احساسات بشری زه‌ها چنان کشیده‌اند که اگر ضربه‌ای یکباره همهٔ آنها را پاره نکند، با وجود ناملایمات باز مقداری خوشاهنگی و همسازی خواهند داشت.

اگر در عالم فقط دو انسان باقی می‌ماند و هر دو قدیس بودند، بی گمان نمی‌توانستند به خوبی و خوشی با هم زندگی کنند، چون حتماً یکی از آن دو سعی می‌کرد دیگری را اصلاح کند.
این قاعده‌ی دنیاست.

«وای به حال کسی که توی زمونه‌ای که عشق احترامی نداره، به عشق احترام بزاره»

پروردگارا! یاری‌ئی ده تا نعش سنگین این کتاب را به پایان رسانم.

فتحعلیشاه که روزی خوش قیافه‌ترین مرد کشور خود بود، اینک پنجاه ساله و دارای قدی بلند است؛ ولی تندرستی او بر اثر شیوه زندگی خاص او ضربت هولناکی خورده‌است. در این سن و سال پشتش خمیده و اندامش بیش از حد عادی لاغر است. به سختی به روی پا می‌ایستد. صدایش که سابقاً نیرومند و زنگ‌دار بود، اینک گرفته و لرزان است.

ادامه در کامنت