Atefe Dtr > Recent Status Updates

نقدست سرخ‌روییِ دل با هزار درد**از تنگی کمند نه از وجه دیگرش

عاقبت منزلِ ما وادیِ خاموشان است
حالیا غلغله در گنبدِ افلاک انداز

تیکه‌کلام مشترک بین خودم و خاقانی پیدا کردم؛ «ها»

کی توان برد به خرما ز دل کس غصه/ کاستخوان غصه شده در دل خرما بیند

دارم سعی می‌کنم کتاب بخونم. سختمه. یکم.

حس می‌کنم در دوره‌ای به سر می‌برم که باید برگردم به سهراب سپهری.

خاطره:
یادم میاد یه بار یکی از اساتید پیش‌کسوت دانشگاهمون داشت از غلط محتوایی یکی از پایان‌نامه‌ها می‌گفت که فمینیسم مارکسیستی رو جدا کرده بوده از سوسیالیستی. یه زحمت نداده بود به خودش به ارجاعات اون بنده‌ی خدا یه نگاهی بکنه.

این حشمت خانم رو لطفاً بدید به من تا از میان دو نیمش کنم.

کاشکی این‌جور کارها رو سر صبح نخونی عاطفه جون.
نمی‌تونمم بذارمش کنار:))

بعد از ماه‌ها بخونمش که پسش بدم.

«واژ‌های زیادی را چشیده‌ام
عمیقاً بر این باورم که این یعنی همه‌چیز
و من نه این و نه آن هیچ‌کدام را به سرانجام نرساندم
بر این باور که همه‌ی روزهایم و همه‌ی شب‌هایم
درگیر فلاکت و مکنت این‌هاست
همانند خدایگان در برابر مردمان»

من هم کمبل عزیز. منم دوست دارم یه‌ کل‌گرا باشم.

«آری ماییم همان تلاش بیهوده در رودخانه‌ای ازپیش‌تعیین‌شده
مقدر
میان درنوردیدنش تا رسیدن به دریا
در احاطه‌ی سایه‌ها»

«در آغاز همه‌اش کوری بود و ترس خار
در ترکِ پاهای لخت
ترس از درندگان تاریکی
و ما نباید که بدانیم کاین واژه در کدام کوره پرداخته شد،
واژه‌ای در گریز از مفهوم سایه:
حد فاصل میان دو گرگ و میش»

Εκκλησιάζουσες 🫠🤌🏻

از کوندرا چیزی نخوندم تا حالا ولی خوب حرف می‌زد (جملات نغز زیاد داشت) و ایده‌هاش هم جالب بود. یه روز میام سراغت.

تمام نشو لطفاً:٫)

داستان «سقوط کوران» از هوفمان از اون کارهای سهل‌الممتنعه. یعنی وقتی می‌فهمی نویسنده برای طرح داستانش رفته سراغ یه نقاشی معروف با خودت می‌گی: منم امتحان کنم، ولی شروع که می‌کنی، می‌مانی اندروا.

«ستوان پاسخ می‌دهد: شما را به یک سیاه‌چال تاریک می‌اندازم. نابینا در جواب می‌گوید: ای آقا، من بیست و پنج سال است در چنین سیاه‌چالی زندگی می‌کنم.»

expectations are institutionalized in such matters as sick
leave from work and medical care; they are validated by social
norms; they are functional for society as a whole; and they are
internalized, meaning that individuals regard their expectations around sickness as normal and natural.

«فرایدی حالا دیگر مثل سایه‌ی من شده است. آیا سایه‌ی ما، فقط به این دلیل که هرگز از ما جدا نمی‌شود عاشق ماست؟»

«شتابزدگی از دیو است و آهستگی از خدای»

'Ethics seems to begin in a similar sense of ownership of situations;
responsibility as an ethical person involves making a good story
of the situation that self and other find themselves in and must
come to own.'

Broyard concludes that it may not be dying we fear so
much, but the diminished self (25).

«به دنیا به چشم چیزی دوردست می‌نگریستم که هیچ کاری به آن نداشتم، و هیچ انتظاری نیز از آن نداشتم، ‌و حقیقتاً هیچ کششی هم به آن حس نمی‌کردم.»

جالبه:)))