Niloo > Recent Status Updates

در بلبک دیده بودم که خانم ویلپاریزیس نبوغ برخی هنرمندان بزرگ را درک نمی‌کند؛ و تنها کاری که از او برمی‌آمد این بود که به ظرافت آنان را مسخره کند، و به نافهمی‌اش شکلی فرهیخه و لطیف بدهد.

ماجراهای بلبک تموم شده ولی همچنان حرف‌هاش یادآور جلد پیشه.

خسته‌ام ازش و تموم نمیشه متاسفانه.

The fact is that we live in a world with AIs, and that means we need to understand how to work with them.

This is it! I'm done reading Middle Eastern male writers. This book is my last.

"When they saw stains the color of sour cherries on the sheets, Mevlut and Rayiha felt a bit embarrassed, but also pleased for here was the expected proof of Rayiha’s virginity. Whenever they were busy preparing sour-cherry ice cream for Mevlut to sell, he would remember that other smudge of cherry hue."

تمام آدم‌ها به یکباره و بدون دلیل مشخصی مردند. گربه‌ها هم این ایده رو دادند که برای اینکه حیوونا بتونند بدون حضور آدم‌‌ها دووم بیارند، باید تکامل پیدا کنند. راهکارشون هم اینه که همشون گیاهخوار بشن. داستانش خیلی عجیب غریب و جالبه و کاش میشد یک ضرب تا آخر بخونم.

جناب آقای سحابی عزیز، دو دقیقه مجموعه رو اسپویل نکن ببینیم چی داریم می‌خونیم! قربون دستت.

(اگر اسپویل دوست ندارید، یادداشت ۲۴۴ این جلد رو نخونید.)

با او حرف زده بودم، اما به همان‌گونه نمی‌دانستم گفته‌هایم چه اثری گذاشته و به کجا رفته است که اگر سنگ‌ریزه‌هایی را به چاه بی‌تهی انداخته بودم.

آخه مگه مجبورید کتابی که شخصیت‌هاش از این کاباره به اون کاباره میرن و همه‌ی زن‌ها هم لختن و همه هم دارن باهم می‌خوابند یا تلاش می‌کنند با هم بخوابند رو ترجمه کنید؟ دستتون درد نکنه که تن همه لباس کردید و همه شخصیت‌ها رو هم مجبور کردید با فاصله‌ی شرعی از هم بشینند تا یه وقت اتفاق بدی نیفته، ولی اینی که شما منتشر کردید با اونی که نویسنده نوشته فرق داره.

نمی‌خواستیم چیزی رو از دست بدیم، ولع ترسناکی برای زندگی داشتیم، چون فکر می‌کردیم که این وعده‌ی آخره، قبل از اینکه بریم زیر دست جلاد.

دنیای کوچک مارسل و آشنایانش هر بار بیشتر از قبل بهم اطمینان می‌بخشه که در بهترین زمان زندگیم رفتم سراغش.
وقتی که نمی‌فهمم روزها چطور از کنارم رد میشن، به تو پناه میارم تا از لذت تنهایی باهام حرف بزنی. این روزها که قلبت از نور رفاقت‌های جدید روشن شده، من هم به فرداها امیدوارترم. حالا که تو از چرخه‌ی بیماروار روزمرگی‌هات اندکی خلاص شدی، من هم برای شکستن الگوهای قدیمی تلاش می‌کنم.

هر فصل یک عنوان سه بخشی داره که موضوعات اصلی اون فصل رو مشخص می‌کنند. اینطور مرتب و منظم و ساختارمند بودن فصل‌هاش جالبه برام.

(سانسورش هم خیلی خیلی ناچیز بود توی ۳۵ صفحه‌ای که تازه خوندم.)

علاوه بر مارسل، من هم ذوق این سفر رو دارم و خوشحالم که قراره با شخصیت‌های جدید آشنا بشم. به اندازه کافی از دست سوان و اودت سرم رو به دیوار کوبیدم تا حالا.

اسم فابیان شبیه فردینانه و کارهاشم یه طوریه که یادش میفتم :(((((((
همچنین، سانسور چی میگه؟ من اگه می‌خواستم خط به خط با ترجمه انگلیسی چک کنم چرا رفتم فارسیشو خریدم؟

خیلی دلم می‌خواد بدونم چه فعل و انفعالاتی صورت گرفت که تصمیم گرفتند یک جا ماه مه رو ترجمه کنند به اردیبهشت و یک جای دیگه نه.

Literature, like art, pushes against time’s fancy—makes us insomniacs in the halls of habit, offers to rescue the life of things from the dead.

بکی چمبرز؛ یار باوفای روزهای کیورد ریسرچ

تنها نویسنده‌هایی که ارزش خواندن دارند همین‌ها هستند؛ نویسنده‌هایی که می‌نویسند تا آنچه را می‌نویسند توجیه کنند، با قلمی در یک دست و طنابی در دست دیگر.

کار اتفاق، که کمابیش همه چیزهای شدنی و در نتیجه آنهایی را هم که از همه کم احتمال‌تر می‌دانستیم عملی می‌کند، گاهی کار کندی است، و کندی‌اش را آرزوی ما- که در کوشش برای شتاب دادن به آن راهش را می‌بندد- و حتی خود وجود ما، باز هم بیشتر می‌کند، و تنها زمانی انجام می‌یابد که دیگر آرزو را، و گاهی زندگی را، ترک گفته باشیم.

قبلا یک مرتبه کتاب صوتیش رو شروع کردم و تا بیست درصد هم پیش رفتم، ولی چون زمان مناسبی نبود رهاش کردم. این دفعه دوباره از اول شروع کردم. کتاب‌های بکی چمبرز خیلی آرامش‌بخش هستند. عجله‌ای برای تموم کردنش ندارم و آروم آروم پیش میرم.

فعلا توی جهنمم. این نسخه از کمدی الهی برای کودکان (!) ساده و خلاصه شده برای همین توی جهنمش خیلی هم بد نمیگذره.

صد روز
هفت مرداد چهارصد و سه

فردا تموم میشه و این آخرین آپدیتشه :)

پایان جلد اول