FATEMEH > Recent Status Updates

داستان ساحره شبیه ژاک قضا و قدری است.

خدای مهربان برایش اهمیتی نداشت و جز با بی اعتنایی از او سخن نمی گفت. اما احترامش نثار قدیسان و خاصه مریم عذرا می شد. مرا به یاد ارباب رجوع های پیر و کارکشته می انداخت که شعارشان این بود: داشتن دوست در اداره بهتر از حمایت شخص وزیر است.

C'est gloire de passer pour un cœur abattu,
Quand la brutalité fait la haute vertu.

فخر است در شمار دل‌شکستگان بودن
آن‌جا که ددمنشی فضیلتی‌ست متعالی.

Horace- Pierre Corneille-

Oui, je lui ferai voir, par d'infaillibles marques,
Qu'un véritable amour brave la main des Parques,
Et ne prend point de lois de ces cruels tyrans
Qu'un astre injurieux nous donne pour parents.


آری، با نشانگانی بی‌چون و چرا به وی نشان خواهد داد
که عشقی راستین برابر دستان ایزدبانوان سرنوشت مقاومت می‌کند
به هیچ قانون آن ستمگران بی‌رحم
که ستاره‌ی ادبارمان بر ما گمارده وقعی نمی‌نهد
Horace-SCÈNE IV.
p41

La mort est morte, croyez-moi.

À bas ce grand Tout qui me tracasse ! Vive Zéro qui me laisse tranquille !

« Ne demandez pas son nom à qui vous demande un gîte. C’est surtout celui-là que son nom embarrasse qui a besoin d’asile. »

Une fois madame Magloire lui avait dit avec une sorte de malice douce : – Monseigneur, vous qui tirez parti de tout, voilà pourtant un carré inutile. Il vaudrait mieux avoir là des salades que des bouquets. – Madame Magloire, répondit l’évêque, vous vous trompez. Le beau est aussi utile que l’utile. – Il ajouta après un silence : Plus peut-être.

« L’esprit est un jardin »

برای این موجودات آقا موضوع تماشاست، به اندازه ، اپرای پاریس یا بعضی از نمایشگاههای نادر دیدنی است پاریس عتبات عالیات اینهاست. وقتی که آمدند دستی به ضریح Neauphle le Chateau می رسانند

«عادت شریف توسری زدن به کسانی که قدرت تلافی ندارند»

مثلا امکان ندارد ایرج پزشکزاد داستان اول این کتاب را پیش از نوشتن «دایی‌جان ناپلئون» نخوانده باشد.

«زمانی که مصریان در دریای سرخ غرق شدند، فرشتگان میخواستند سرودی در ستایش خداوند بخوانند، ولی قادر متعال به ایشان گفت: " مخلوقان من در دریا غرق میشوند و شما میخواهید سرود بخوانید پروردگار یکتا حتی بر ستمکاران مصری نیز دل می سوزاند.»

کودکانی که مادرها در بطن خود پرورش داده به دنیا آورده، شیر داده، و نگران کوچکترین حرکتشان بودند حالا به خاک و خون افتاده بودند و از درد به خود می پیچیدند. «وای بر من کیفر من سخت تر از آن است که تاب تحملش را داشته باشم!»

پیش از آن هرگز آرزو نکرده بود از دست این دنیا خلاص شود. ولی حالا برای مردن آماده بود. دیگر چقدر باید در وادی گریه سرگردانی میکشید؟ تحمل عذاب گهینوم بهتر از آن بود که شاهد این آشوب بی ثمر باشد.

دوست کافکا تا اینجا بهترین داستان بوده.

داستان اول (عشق پیری) ۳ ستاره می‌گیرد.