Parisa’s Reviews > عاشقانه‌های یونس در شکم ماهی > Status Update

گالن نیمه خالی را برداشتم،و دوتایی توی کوچه به راه افتادیم.حس غریب خوشایندی داشتم.دلم می خواست کوچه کش می آمد و ماحالا حالاها به آشیانه نمی رسیدم.

با شیطنت نگاهش کردم. گفتم:به زبون وارونگی یادداشت می کنی؟ یا به زبون آدمیزاد؟
ولبخند از دستم در رفت و نشست روی لب ها و توی چشم هایم.او هم لبخند زد. بعدبرای لحظه هایی سکوت کردیم، وبعد هر دو با هم خندیدیم. من که بی اختیار خندیدم.

وسکوت کرد.وسکوت کردم.وسکوت کردم.ولحظه هایی بعدبالبخندگفت:همین بود.وگفت:باورکن!نمیدانم چطور؟ولی خشم مثل پرده ای ازغبار،انگارازمن بیرون زدوازمن فاصله گرفت ودرمن ناپدید شد.بعد،وقتی دوباره روبرگرداندکه برود،بلافاصله گفتم:توشاعری؟نمیخواستم برود.ایستاد.لبخندزدوخیلی جدی گفت:بله.یه شاعربزرگ.گفتم"تاحالاجایی هم شعرت روچاپ کردی شاعربزرگ؟گفت:من شعرنمیگم که چاپ کنم.گفت:یه دفترچه دارم که توی اون یادداشت می کنم.

روی زمین قدم بگذار
چون ناگزیر هستی
ولی به آسمان نگاه کن
به ستاره ها
به سحابی ها
و به خوشه هایی که در یک مسیر
حرکت می کنند
روی زمین قدم بگذار
و به آسمان نگاه کن.

روی زمین قدم بگذار
چون ناگزیر هستی
ولی به آسمان نگاه کن
به ستاره ها
به سحابی ها
و به خوشه هایی که در یک مسیر
حرکت می کنند
روی زمین قدم بگذار
و به آسمان نگاه کن.

ماه، درست روی شانه اش بود، و نیمرخش را روشن کرده بود. موی پریشانی که روی پیشانی و روی شقیقه اش ریخته شده بود، برق می زد و می درخشید. احساس کردم هر دو حلقه چشم هایم طوری داغ شده است که انگار خون گرم از آن ها می جوشد و سر می زند بیرون.

وحشتزده دستم رادرازکردم وگالن رابرداشتم.سبک شده بود.دلم هری ریخت.خدای من نمیدانستم چه کاربایدبکنم.دستم راکشیدم روی خیسی زمین وسعی کردم باهردودست،تاآنجاکه می توانم نفت ریخته راجمع کنم،وبریزم توی گالن.قبول دارم که تلاش احمقانه ای بود،ولی من این کارراکردم وبارهاوبارهااین کارراکردم،تااینکه صدایی توی گوشم زنگ زد:"داری چه کار می کنی؟"سرم رابلندکردم.یونس بود.

سام گفت:چه جوری ممکنه اتفاقی عاشق سلما شده باشه؟ گفتم همون جوری که بتهوون عاشق شاگردش جولیتا میشه و سونات مهتاب رو براش تصنیف می کنه. سام گفت: ولی بابامی گفت بتهوون فکر می کرده جولیتا هم عاشقش بوده.در حالی که جولیتا عاشقش نبوده. و گفت: تازه آشنا شدن بتهوون و جولیتا اصلا اتفاقی نبوده.

سام گفت:پس خوشحال نباش،چون یونس ته چاه هم کله ش بیشترازدستهاش کارمی کنه.اینوخودش دیروزبعدازظهربهم گفت.وقتی ازکاربرگشت.گفت میدونی اون پایین فصلهادیرترازاین بالاتغییرمیکنن؟گفتم نه.گفت امروزتوی عمق 10متری،متوجه شدم که اون پایین هنوزتابستونه،درحالیکه این بالاهواسوزپاییزکرده.گفتم:این یعنی چی؟گفت یعنی تغییرحرارتی که این بالارخ میده،خیلی آهسته و یواش به اون پایین میرسه.من مطمئنم درعمق20متری زمین اصلاهیچ تغییری انجام نمیگیره

گفت:می دونی چهارهفته و سه روزپیش،این موقع، داشتم چه کار می کردم؟
گفتم:ازکجا بدونم؟
گفت:داشتم تیرمی انداختم به طرف همون گاومیشی که اون روزوحشی شده بود.
گفت:عموغازی گفت بوی خطر وحشی اش کرده.
گفتم:چه خطری بالاتر از تو؟
گفت:منظور عموغازی جنگ بود.
گفتم:منظور عموغازی بله. ولی خطر واقعی تو بودی.
گفت: یعنی من این همه خطرناکم؟
گفتم: با تفنگ، یه حلزون هم خطرناکه.