گیتی’s Reviews > بینوایان: جلد دوم > Status Update
گیتی
is on page 401 of 917
یعنی بالغ بر ده بیست بار ژولی و گرانتر باعث شدن سرم رو توی بالشت فرو کنم. شرم کو؟ نجابت کو؟ این کار ها چیه؟
آنژولراس، خوشگیله‌پیسر
من هنوز که هنوزه کورفراک رو بیشتر از بقیه‌شون دوست دارممم. بوسوئه توی مستی هم مغزش کار می‌کنه، پسر قند‌عسل.
بعد از بینوایان متوجه شدم نباید بین کتابها، فیلم و سریال، کار و زندگی وقفه انداخت. انگار تمام مدت داشتم طناب سستی رو با قیچی ریش‌ریش می‌کردم و بعد می‌گفتم: اِ! چرا همچین شد؟
— 2 hours, 34 min ago
آنژولراس، خوشگیله‌پیسر
من هنوز که هنوزه کورفراک رو بیشتر از بقیه‌شون دوست دارممم. بوسوئه توی مستی هم مغزش کار می‌کنه، پسر قند‌عسل.
بعد از بینوایان متوجه شدم نباید بین کتابها، فیلم و سریال، کار و زندگی وقفه انداخت. انگار تمام مدت داشتم طناب سستی رو با قیچی ریش‌ریش می‌کردم و بعد می‌گفتم: اِ! چرا همچین شد؟
3 likes · Like flag
گیتی’s Previous Updates
گیتی
is on page 359 of 917
پس از سالیان سال (منظور وی دو ماه است) برگشتم به بینوایان :)))))))
درسته تناردیه‌ها انسان نبودن ولی بچه‌هاشون درست از آب دراومدند. من دلم برای گاوروش و اپونین کبابه. اپونینی که جلوی باباش ایستاد و گاوروش... وای گاوروش.
خیدایا، دیگه دویدن و ترن‌هوایی‌سواری بسه. من دارم بینوایان می‌خونم، دیگه چیزی اهمیت نداره برام.
— Nov 14, 2025 12:16AM
درسته تناردیه‌ها انسان نبودن ولی بچه‌هاشون درست از آب دراومدند. من دلم برای گاوروش و اپونین کبابه. اپونینی که جلوی باباش ایستاد و گاوروش... وای گاوروش.
خیدایا، دیگه دویدن و ترن‌هوایی‌سواری بسه. من دارم بینوایان می‌خونم، دیگه چیزی اهمیت نداره برام.
گیتی
is on page 345 of 917
بعد از یه مدت نبودن سلام.
اجازه تخلیه احساسات بهم بدین.
دو هفته سمت کتاب نرفتم. دو هفته با خودم و فلسفه کلنجار رفتم. تا دم در خونه شوپنهاور و نیچه و اورلیوس رفتم و برگشتم. زدم زیر همه چیز. تا اینکه دیروز پریروز اتفاقی یه حرفی به گوشم خورد. بهم گفت: گیتی، چه اهمیتی داره؟ خب که چی؟
و من الان اینجام. بعد از مدتی، خسته کوفته، با کوله‌باری از شرایط نامطمئن و لرزش دست برای سمت بینوایان و کتاب رفتن.
— Sep 28, 2025 10:02AM
اجازه تخلیه احساسات بهم بدین.
دو هفته سمت کتاب نرفتم. دو هفته با خودم و فلسفه کلنجار رفتم. تا دم در خونه شوپنهاور و نیچه و اورلیوس رفتم و برگشتم. زدم زیر همه چیز. تا اینکه دیروز پریروز اتفاقی یه حرفی به گوشم خورد. بهم گفت: گیتی، چه اهمیتی داره؟ خب که چی؟
و من الان اینجام. بعد از مدتی، خسته کوفته، با کوله‌باری از شرایط نامطمئن و لرزش دست برای سمت بینوایان و کتاب رفتن.
گیتی
is on page 233 of 917
هی ریویو نوشتن برای جلد یک رو عقب انداختم. الان مویه‌کنان فهمیدم چه کار اشتباهی کردم.
هیچی دیگه، دو ساعت نشستم برای خودم مشخص کردم از کجای جلد یک بگم، چجوری بنویسم و هزار دردسر. کل بخش میریل رو دوباره خوندم و کیف کردم. نفهمیدم چجوری انقدر درگیرش شدم. کل داستان یادمه‌ها ولی برای نوشتن نقد و تحلیل باید همش رو موبه‌مو بخونم، یه چیز جانانه بنویسم.
گریانم. یکی نیست بگه عجله‌ات برای چی بود فرتی جلد یک رو خوندی.
— Sep 14, 2025 05:02AM
هیچی دیگه، دو ساعت نشستم برای خودم مشخص کردم از کجای جلد یک بگم، چجوری بنویسم و هزار دردسر. کل بخش میریل رو دوباره خوندم و کیف کردم. نفهمیدم چجوری انقدر درگیرش شدم. کل داستان یادمه‌ها ولی برای نوشتن نقد و تحلیل باید همش رو موبه‌مو بخونم، یه چیز جانانه بنویسم.
گریانم. یکی نیست بگه عجله‌ات برای چی بود فرتی جلد یک رو خوندی.
گیتی
is on page 172 of 917
- داشت می‌افتاد. مرد جوان او را گرفت و بی آنکه بفهمد چه می‌کند در آغوشش فشرد.
- چه شد که لب‌هایشان بهم رسید؟ یک بوسه، و دیگر هیچ.
پودر شدم. مچاله شدم. دیوانه شدم. نابود شدم.
ای‌وایِ‌من. بالاخره بعد از ۱۴۰۰ صفحه این صحنه رسید. ژان‌والژان کجایی که دزد از راه رسید. ای خیدای من. خیییییدا.
— Sep 12, 2025 08:34AM
- چه شد که لب‌هایشان بهم رسید؟ یک بوسه، و دیگر هیچ.
پودر شدم. مچاله شدم. دیوانه شدم. نابود شدم.
ای‌وایِ‌من. بالاخره بعد از ۱۴۰۰ صفحه این صحنه رسید. ژان‌والژان کجایی که دزد از راه رسید. ای خیدای من. خیییییدا.
گیتی
is on page 92 of 917
بچه‌ها کمک.
اسم ژان‌والژان میاد قلبم تند تند تاپ تاپ می‌کنه. در حدی ژان پیش هوگو هم مثل من یکی یه‌دونه‌ست که هوگو میگه:
- در وقایعی که گذشت، مسلما خواننده کندذهن‌تر از تناردیه نبوده و ژان والژان را شناخته است. :))))))
چقدر من این دوتا قند عسل رو دوست دارم.
ای کاش می‌شد شخصیت‌های این کتاب رو بغل کرد و قلبشون رو بوسید.
— Sep 11, 2025 10:28PM
اسم ژان‌والژان میاد قلبم تند تند تاپ تاپ می‌کنه. در حدی ژان پیش هوگو هم مثل من یکی یه‌دونه‌ست که هوگو میگه:
- در وقایعی که گذشت، مسلما خواننده کندذهن‌تر از تناردیه نبوده و ژان والژان را شناخته است. :))))))
چقدر من این دوتا قند عسل رو دوست دارم.
ای کاش می‌شد شخصیت‌های این کتاب رو بغل کرد و قلبشون رو بوسید.
