Mushegh Galshoyan
Born
in Katnaghbyur, Armenia
December 13, 1933
Died
October 15, 1980
|
Մարութա սարի ամպերը
—
published
1981
|
|
|
Ծիրանի ծառ
—
published
1989
|
|
|
Ծաղկած քարեր
—
published
1973
|
|
|
Մամփրե արքան
by |
|
|
Ագռավաքար, Agravakar: Essener, aknarkner, hodvatsner
—
published
1990
|
|
|
Բովտուն
—
published
1982
|
|
|
Երկեր
—
published
2015
|
|
|
Ի տեղ բաց նամակի
—
published
1994
|
|
|
Payusakě: Vipakner, patmvatskʻner
|
|
“Հայրը նա էր, ով որպես նվեր շոյում էր աղվամազոտ դեմքդ, և այտերդ սղալող նրա կոշտուկներից պատկառում էիր և հուզմունքից քրտնում։ Հայրը նա էր, որի համար անհասկանալի ու տարօրինակ էր որդու պարապությունը։ Մարդու պարապությունը։— Եթե մարդ է, պետք է աշխատի։ Բա ինչի՞ համար է աշխարհ եկել։ Եթե չաշխատի, ուրեմն ի՞նչ անի։— Ահա աշխարհի ու մարդու նկատմամբ մեր հայրերի ունեցած շիփ֊շիտակ հայացքը։ Հայը և հայրը նա էր, ով մի կտոր հաց ու պանրով կշտանում էր և շնորհակալ, և գոհ, և լիաչք, նայում երկինք,— աշխարհը խաղաղ է, գերդաստանը կա, հոգով ու մարմնով առողջ զավակները ամեն մեկը իր գործին, և սեղանին արդար մի կտոր հաց կա։ Ուրիշ ի՞նչ է պետք... Մի պայծառ երազ։
Այսպես՝ շռայլությունը մերժած, ընչաքաղցությունը մերժած, քիչը շատ ընդունելու, փոքրը մեծ տեսնելու մեր հայրերի ավանդը ճիշտ ապրելու սկզբունք լինելուց բացի, ճշմարիտ փիլիսոփայություն է։— Միտք չունի,— ասում է նրանց փիլիսոփայությունը,— ընկնել շռայլության ետևից. շռայլությունը երջանկություն չի կարող բերել։ Ուրեմն քիչը շատ ընդունիր և նայիր հոգուդ խորքը և այնտեղ որոնիր քո երջանկությունը։— Եվ ապա,— պետք չէ մտնել ընչաքաղցության կռվի մեջ, այդ կռվում հաղթանակ չկա, բոլորը պարտվում են։ Ուրեմն լիաչք նայիր աշխարհին և իզուր մի զոհիր քո արժանապատվությունը։”
― Ի տեղ բաց նամակի
Այսպես՝ շռայլությունը մերժած, ընչաքաղցությունը մերժած, քիչը շատ ընդունելու, փոքրը մեծ տեսնելու մեր հայրերի ավանդը ճիշտ ապրելու սկզբունք լինելուց բացի, ճշմարիտ փիլիսոփայություն է։— Միտք չունի,— ասում է նրանց փիլիսոփայությունը,— ընկնել շռայլության ետևից. շռայլությունը երջանկություն չի կարող բերել։ Ուրեմն քիչը շատ ընդունիր և նայիր հոգուդ խորքը և այնտեղ որոնիր քո երջանկությունը։— Եվ ապա,— պետք չէ մտնել ընչաքաղցության կռվի մեջ, այդ կռվում հաղթանակ չկա, բոլորը պարտվում են։ Ուրեմն լիաչք նայիր աշխարհին և իզուր մի զոհիր քո արժանապատվությունը։”
― Ի տեղ բաց նամակի
“— Եվ նա չպետք է լաց լիներ,— պատասխանեց Կոմիտասը,— տխրությունը պետք է ուժեղ լինի, առնական։
«Աղբրանց արուն մեր քարերուն»”
― Երկեր
«Աղբրանց արուն մեր քարերուն»”
― Երկեր
“Մեր հող ու ջրի թշնամիներին բան չունեմ ասելու։ Թշնամին թշնամի է և ձեռքից գա՝ իր թշնամու ծովի հատակն էլ կծակի, ինչպես որ Ապարանի ծովն են մի քանի տեղից ծակել, ցամաքեցրել։ Ա՜յ մեր էն իշխանի արածն ուրիշ է. էդ մեկը արդեն թշնամին չէր կարող անել. չէր կարող՝ ճակատին սև տառերով թշնամի գրած մարդը չէր կարող գալ, դառնալ հայոց հող ու ջրին տեր հայ իշխան, հետո էլ մի ծով ջուր փոխել մի «ոսկեգեղմ ոչխարի» բրդի հետ։
«Լուսավորչի կանթեղը»”
― Երկեր
«Լուսավորչի կանթեղը»”
― Երկեր






