فهیم > Recent Status Updates

رفتم گل بخرم، داستایفسکی گیرم آمد.

به به، چه کتاب خوبی.

فعلا Not bad.

حس می‌کنم دوباره می‌تونم برگردم به کتاب‌ها شش هفت ماهه درگیر کنکور ارشد بودم و حالا دوباره بار دیگر شهری که دوستش می‌داشتم.

بولگاکف، نویسنده‌ی موردعلاقه‌‌ی جدیدم.

چشم‌هام رو عمل کردم و مجبور شدم روی بیارم به کتاب صوتی. اولین کتاب صوتی‌ای که دارم ادامه میدمش. گوینده‌ش حامد فعاله خیلی خوبه منتها کاش جای کارکترهای زن دیالوگ نگه. وقتی به جای کارکتر زن حرف می‌زنه همش حس می‌کنم یکی از این واینرهای اینستاگرامیه که روسری سرشون می‌کنن ادا دخترا رو در میارن. :)))

سلین تو مرگ قسطی انگار نشسته جلوت و داستان زندگی فردینان رو برات تعریف می‌کنه، جذاب با دیتیل‌های زیاد و تو فحش‌های جدید یاد می‌گیری جالب با ترکیب‌های متنوع. :))))

این بچه، فردینان، انقدر داره اذیت میشه دلم می‌خواد براش گریه کنم.

تو اولین تجربه‌م از سلین خوندن ازش خیلی خوشم اومده. می‌خوام این تابستون فقط سلین بخونم.

روح انسان خیلی نازک است؛ مثل شیشه. فقط ضربه باید به نقطه‌ای مناسب بخورد.

‏تو مقدمه‌ ندوشن برا ون‌گوگ نوشته: "در سراسر زندگیش هیچگاه دروغ نگفت و ریا نورزید، نه با خود و نه با دیگران. چه بسیار روزها گرسنه ماند. به رغم تمام ناگواری‌ها هیچگاه مهرش نسبت به مستمندان کاستی نگرفت." ون‌گوگ وایب امام علی رو میده‌.

"و اگر او دیگر رویای تو را نبیند."
به آخر کتاب دارم می‌رسم. داستانی خوندم الآن به اسم "تل عاشقان" احمد اخوت اومده از نگاه روح بورخس داستانی روایت می‌کنه در رابطه با مترجم کتاب‌هاش به فارسی، احمد اعلایی. رفتم ویکی پدیاش رو خوندم. دلم گرفت برای سرانجام احمد اعلایی، برای سرانجام تمام آدم‌های این سرزمین.

دلم برای نثر فارسی خوب تنگ شده بود.

روایت جذابه ولی کند پیش میره اما کند پیش رفتنش قشنگه.

شخصیت پردازیش رو دوست دادم و اسدالله میرزا.

از یه بساط کنار خیابون خریدمش و طبق اصلی که تو ذهنم دارم کتاب‌هایی که از کنار خیابون می‌خرم بیشتر دوست خواهم داشت. تو راه مسافرت یکی دو داستانش رو خوندم، طنز هوشمندانه‌ای داره. :))) یکی بهم گفت این که به کتاب‌ها میگی قشنگه خیلی نامفهومه اما در مواجهه با زیبایی یک چیز این‌که به طور کلی بگی قشنگه مگه زیباتر نیست تا اینکه موشکافی‌ش کنی؟ این‌طوری هرکس زیبایی خاص خودش رو توش پیدا می‌کنه. نمی‌دونم والا.

محمود، انگار چهره‌ی تمام دیکتاتورها رو به خوش گرفته. و داشتم به این فکر می‌کردم چند نفر رو ما مثل اون مردی که گفت "آزادی" با میخ به چوب متصل کردیم و فریاد کشیدیم تا مثله مثله‌ش کنند. در کل فرایند خوندن این کتاب همین صفحات داره اذیتم می‌کنه ولی نه اذیت بی‌حوصلگی.

چه شروع عجیبی داره این کتاب.

"هلن نیز از مصر و خانه پروتئوس بازگشته، آن زن هرگز به فریگیه نرفت. زئوس بود که شبح هلن را به تروا روانه کرد. تا پیکاری درگیرد و میرندگان جان سپارند!"
are we a joke for Zeus?

برنامه این هفته خوندن کتاب‌های جدید و کم حجم برای فراموش کردن ششصدهزار کتاب حجیم نصف نیمه خونده و رها شده.

واقعا این چه کوفتیه مترجم ترجمه کرده؟ :))))))
: "اِما از اینکه به اولین تلاش‌‌ها برای مطلوب کمیاب از موجودات ضعیفی رسیده که ته دل‌های سطح متوسط نمی‌توانند برسند، در نهان خوش‌حال بود" یک جا هم به جای اشباع نوشته اشباح!
حس می‌کنم چون هشتاد تومن پول بابتش داده شده باید تا آخر با همین جهنم پیش برم.

الآن یادم اومد وقتی داشتم کتاب ثریا اسفندیاری، همسر دوم محمدرضا شاه، رو می‌خونم تو یه مراسم خاستگاریش ازش با می‌پرسن مادام بواری رو خوندی؟ و تو اولین ملاقاتش شاه حین صحبت‌هاش از فلوبر هم حرف می‌زنند. نمی‌دونم چرا یکم پررنگه فلوبر تو کتابش شایدم اتفاقیه اصلا.

هربار چشمم به این کتاب میوفته این تو ذهنم پلی میشه:
قصه نخونده مونده، یکی کتابو بسته. از اون هزارو یک شب تازه یک شب شکسته. )):