Seamonkey > Recent Status Updates

หน้า 72 ย่อหน้าที่สอง

"เช้าวันต่อมาหิมะยังไม่ตก แต่บทบาทดาวเด่นประจำบ้าน (ที่เป็นของฉันหนึ่งคืนถ้วน) ตกไปอยู่กับวิกกี้ เพื่อนสาวชาวไต้หวันคนโปรดของวิชัยเสียแล้ว ...
...แม้จะแอบเสียใจที่ไม่ได้ครองตำแหน่งดาวเด่นอีกต่อไป แต่ปาราวตีก็ดีใจที่ได้เจอเพื่อนสาวจากเอเชียตะวันออกเฉียงใต้เหมือนกัน"

เดี๋ยววววว ไต้หวันไม่ได้อยู่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อัลลัยยยย

อ่านไปได้ครึ่งเล่มถึงค่อยรู้สึกว่าสนุกขึ้นมาบ้าง

"เขาเดินออกไปแต่ไม่ก่อนที่จะถามว่าเขาสามารถหาอาหารและน้ำให้ม้าของเขาที่มีชื่อว่า สวาดิลฟารี ได้ที่ไหน"

คืออะไรวะเนี่ย 'เขาเดินออกไปแต่ไม่ก่อนที่จะถามว่า...'

ถ้าเป็น "เขาถามก่อนเดินออกไปว่า จะสามารถหาอาหารและน้ำให้ 'สวาดิลฟารี' ม้าของเขาได้ที่ไหน" แบบนี้จะรู้เรื่องกว่าไหม?

อ.มกุฏ กำไม้เรียวแน้ววว

คนเรานั้นเก่งกาจในการท้าทายข้อเสนอของคนอื่น แต่ถ้าในกรณีที่มันเป็นความเชื่อของคุณเอง มันก็จะเป็นของคุณ เหมือนเป็นลูกคุณ และคุณก็อยากจะปกป้องมัน ไม่ใช่ไปท้าทายและสุ่มเสี่ยงที่จะสูญเสียมันไป

แท้จริงแล้วเราเป็นพวกปากอย่างใจอย่างที่เห็นแก่ตัว สุดแสนเชี่ยวชาญในการแสดงออกถึงคุณงามความดี ที่หลอกได้แม้กระทั่งตัวเราเอง

ผมอยากแสดงให้คุณเห็นว่าความหมกมุ่นกับความถูกต้องดีงาม (นำไปสู่ความยึดมั่นว่าตนเองดีอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้) เป็นสภาวะตามปกติของมนุษย์ มันเป็นส่วนสำคัญในการออกแบบโดยวิวัฒนาการของเรา ไม่ใช่ข้อผิดพลาดที่แอบย่องเข้ามาในใจ โดยหลงคิดไปว่าจริงๆ แล้วใจเราเป็นภววิสัยและมีเหตุผล

บทที่ 14

- ไม่เคยมีใครถามว่า อูเวมีชีวิตอยู่อย่างไรก่อนที่จะได้พบเธอ แต่ถ้าหากใครสักคนถาม เขาคงจะตอบว่า ก่อนที่จะได้พบเธอ เขาไม่เคยมีชีวิตจริงๆ เลย

• • •

"ผมขอโทษ"
"ผมแค่อยากรู้ว่ามันจะรู้สึกอย่างไร ถ้าได้เป็นคนที่คุณจ้องมอง"

บ้าเอ๊ย โคตรเฉียบ โรแมนติกชะมัด

• • •

- แต่ถ้าจะมีใครสักคนถาม อูเวก็คงตอบว่า เขาไม่เคยมีชีวิตจริงๆ ก่อนที่จะพบเธอ และหลังจากที่เธอจากไปแล้ว

บ้าเอ๊ยย น้ำตาคลอเลย

ดอกโบตั๋นร่วงหล่น
เราจากกัน
ไม่เสียใจ
- โฮคุชิ -

อันเนี้ยะ เสียใจแน่ๆ อย่ามาซึน

แววตาเปล่งประกายเยือกเย็นแทนน้ำเสียง
"เอาสิ ถ้าฝ่ามือฟาดลงตรงไหนของร่าง ก็จะฝากมีดด้ามนี้ไว้ที่คอหอยเป็นการตอบแทน"

แหม่ จะแทงกันตายอยู่มะรอมมะร่อ สำนวนต้องสวยหรูถึงเพียงนี้เชียว

เขาเป็นมนุษย์หิมะตัวที่สองซึ่งกำลังจะละลายไปต่อหน้าต่อตา ต่างกันตรงแค่มันขัดแย้งกัน
ยิ่งหนาวเท่าไหร่
เขายิ่งละลาย

โอยยยย

"ถ้าเราเชื่อว่าจักรวาลมีการเริ่มต้น คำถามที่ชัดเจน คือ 'อะไรเกิดขึ้นก่อนการเริ่มต้น' พระเจ้ากำลังทำอะไรก่อนจะสร้างโลก เตรียมสร้างนรกสำหรับคนที่ตั้งคำถามแบบนั้นหรือเปล่า" - ย่อหน้านี้แสดงให้เห็นว่าฮอว์คิงเป็นคนมีอารมณ์ขันอย่างที่เคยได้ยินมาจริงๆ

"การห่มคลุมด้วยเสื้อผ้าของนักปราชญ์ไม่ได้ทำให้เราเป็นนักปราชญ์จริงๆ ทั้งยังอาจทำให้เราเข้าใจผิดว่าตนเองเป็น"

บทที่ 94 : Edo-Tokyo Museum เนื้อหาที่อธิบายลำดับชนชั้นนี่ทำให้นึกถึงวันพีซภาควาโนะคุนิเลย

ปักหมุด : ถ้ำอชันตา แคว้นมหาราษฎร์ อินเดีย

ปักหมุด : พิพิธภัณฑ์มิไรคัง ที่โอไดบะ

ปักหมุด : พิพิธภัณฑ์พื้นบ้านจ่าทวี พิษณุโลก

แปลกใจที่ไม่มีการกล่าวถึง Homo erectus เลย

"ฉันโดนขี้นกตกใส่ตั้งแต่วันแรกที่เดินทางมาถึงออสโล"

วงวารรรร

ฮือออ เจอหน้าว่างตั้ง 8 หน้า ต้องส่งไปเปลี่ยนที่สนพ. T T

"บางครั้งเพราะเป็นเรื่องแต่งนี่เองคนเราถึงอยากฝากความรู้สึกผ่านมันไป ถ้าในโลกนี้มีแต่ข้อเท็จจริงไร้ซึ่งความเพ้อฝัน ชีวิตของมนุษย์คงแห้งเหี่ยวมาก...เราจึงรับความเพ้อฝันผ่านการอ่านเพื่อทำให้ชีวิตชุ่มฉ่ำขึ้น"

"พวกเราเงี่ยหูฟังความเงียบพักใหญ่เพื่อกร่อนคำพูดของหล่อนแล้วกลืนมันเข้าไปในหัวใจ"

หูยยย ประโยคนี้ ยอมแล้ว

- ด้วยสนธิสัญญาบิมสเทค (BIMSTEC) คนไทยสามารถซื้อตั๋วเข้าชมสถานที่หลายแห่งในอินเดียได้ในราคาคนอินเดียเพียงใช้พาสปอร์ตยืนยีนตอนซื้อตั๋ว เช่น ป้อมแดง ทัชมาฮาล ป้อมอัครา ฯลฯ
- หากนำบัตรเข้าชมทัชมาฮาลมาแสดงที่ช่องจำหน่ายตั๋วของป้อมอัครา จะได้ลดราคาเข้าชม แต่ถ้ามาชมป้อมอัครก่อนจะเอาตั๋วไปใช้ลดที่ทัชมาฮาลไม่ได้