Cheeman Validi > Recent Status Updates

«دلم میخواهد فکر کنم دنیا آمادگی پذیرفتن من را ندارد، اما شاید حقیقت این است که من آمادگی دنیا را ندارم. همیشه برای زندگی ام دیر رسیده ام.»

سمسار می گوید آدم ها که بمیرند کود می شوند. درخت می شوند. می گوید چوب که می تراشد صدای آدم ها را از توش می شنود. راست می گوید. هر کاج، دیوانه ایی ت که روزی آنجا خاک شده...

«از یک دیدگاه، تنها راه چاره برای رنج بسیاری که می‌بریم، انقراض کامل نوع بشر است.»

😏

«داخل دفترچه ی راهنما نوشته شده بود که چهل حالت مختلف صورت دارد. حوا ها پنجاه تا داشتند. تا جایی که من می‌دانستم، میانگین تعداد حالات صورت در انسان‌ها کمتر از بیست و پنج بود.»

Adam & Eve

😏

«علم الکترونیک و انسان شناسی، پسرعموهای دوری بودند که مدرنیته آنها را به هم رسانده و به عقد هم درآورده بود و ««آدم»» فرزند این جفت شدن محسوب میشد.»

خیلی جذابی 🥰

«چنین کاری بینهایت سخت است: آگاه و زنده ماندن، هر روز، هر شب.»

چقدر وحشتناک‌تره اینکه آدمیزاد تو سن ۴۶ سالگی خودکشی کنه(نویسنده)خودکشی توو این سن یعنی تصمیم قطعی برای نبودن!
همیشه وقتی می‌شنوم کسی ۱۵ تا ۳۰ سالگی خودکشی کرده، حتمن یه احتمالو میزارم که تصمیم هیجانی بوده، سرِ حماقتهای کوچیکِ شاید پر دردسر بوده،اما وقتی دیگه این عمل میرسه به بعد از ۳۰ سالگی یعنی اوج دردناک بوودنِ تمایل به نبودن:((

آقای نویسنده

«یادم افتاد که زمان زنده بودن همیشه دوست داشتم در خواب بمیرم، الان از این آرزویم شرم میکنم. چقدر مسخره بود که دوست داشتم بمیرم بی آنکه متوجه مرگ بشوم، دقیقن همانطور که همه ی عمرم زندگی کرده بودم بی اینکه متوجه زندگی بشوم.»

«وقتی به استیصال می رسید، همیشه بین تعجیل در زوال و زوال تدریجی، تعجیل را انتخاب می کنید.»

«اولین صبح، لُخت در فضای باز یک جنگل از خواب بیدار شدم با این حس غریب که نسخه ی دیگری از خودم در تنم خانه کرده و نفسش را نگه داشته.»

«وقتی تصمیم میگیری عاشق کسی بشوی، نقاط کور جدیدی در شبکیه ی چشمت پیدا می شود.»

جذاب بودی تا الان، همینطوری و البته، بیشترم، شو، لطفن.
😊

چشم های آبی آسمانی داشت، نگاهش که می‌کردم، مرا می برد تو هوا، تو آسمان.

😊

رها کن تا رها شوی ...😏

«همیشه فکر می کردم که اگر به اندازه ی کافی دقت کنیم می‌توانیم باد را ببینیم ؛ محو، سخت فهم، ته مانده ایی زیبا و گریزنده در هوا.»

_دیدن_

«ذهنش، کوچه به کوچه، هزار راه بی راه، هزار باغ و میدان می‌رفت. فکرش ول بود. تو هوا سرگردان بود. مثلِ بادبادک. کله می‌زد. مثلِ حباب. جمع نمی‌شد.»

_باغ کاکا_

طوطی خانم، دلنشین، منصور، رمضان.

«شما تکه ایی معمولی از واقعیت را دیده اید، بافت ازلی زمان را که ابدیت از خلال آن می‌گذرد و مردمان حساس و ضعیفی که زیر حرکتِ آرام ستارگان، کار می کنند و می‌میرند. بعدش چه؟»

_زندگی همین است_

«خواستم وسط میدان بایستم و داد بزنم می‌شنوین چی میگم؟ ولی نمیدانستم چه چیزی بود که دوست داشتم بقیه بشنوند.»

فرنسی برادیِ عزیز😔

"یک لبخند عمویی بهم زد و برای اولین بار با خودم فکر کردم ازت بدم میاد تیدلی"

"خندید. باز دوباره خندید. ولی یک جای کار ایراد داشت. عین لحظه ی قبل از خرد شدن شیشه ایی ترک برداشته ..."

آرتور: نمی‌فهمی دقیقن به خاطر اینکه همه چی ممکنه، دیگه هیچی ممکن نیست؟

😏

"ایلای: دو حس همزمان به من دست داد: شادیِ دست یافتنِ چنین ثروتی و یک جور حسِ تهی بودن، اینکه چرا بیشتر خوشحال نیستم؟ یا شاید ترس از اینکه خوشحالیم زورکی یا اشتباه است. فکر کردم شاید انسان قرار نیست هیچوقت حقیقتن شاد باشد. شاید اصلن چنین چیزی در دنیا وجود ندارد."

(آدم کُشی، ها ایلای ولی معاشرت با تو رو دوس دارم (پوکر فیس))

"گروهبان پرسید: هیچوقت توی زندگیت از طرف راست سوار دروچرخه نشدی؟
نه.
چرا؟
نمیدونم. هیچوفت بهش فکر نکردم.
بزرگوارانه به من خندید.
این یه مسئله غیرقابل حله. یه معما با نیروهای بالقوه ی درک نشدنی.



ینی مغزم قشنگ تَرَک برداشته از این همه نبوغِ نویسنده جان:)

تئوری اتمی"
گروهبان:
نتیجه قطعی این اتفاق اینه که به خاطرتبادلات اتمی بین انسان ودوچرخه,هویت آدمهای این منطقه که بیشترعمرشون رو روی دوچرخه های آهنی سپری میکنن باهوبت دوچرخه هاشون ترکیب میشه.اگه بدونی که چه تعدادازمردم این منطقه نیم انسان هستن و نیم دوچرخه ازتعجب شاخ در میاری.صدایی حاکی از حیرت ازدهانم خارج شد که بیشترشبیه صدای پنچرشدن یک لاستیک بود.باهم باور نمی کنی اگه بفهمی چنتا از دوچرخه ها نیمه انسان هستن ".
:)

چه می کنی تو نویسنده جان :)

"به نظرم می آمد که خانه یک بعد کم دارد. وقتی نزدیکتر شدم خانه تغییر شکل داد. البته نه اینکه به یک خانه عادی شباهت پیدا کند.بیشتر شبیه چیزی شدکه در زیر آب مواج قرار گرفته باشد و از بالا نگاهش کنی,خطوطش واضح نبودند.بعد تصویرش واضح شد و دیدم که پشت دارد.فضایی ناچیز برای اتاقها.اگر می توانستم همزمان نما و پشت ساختمان را با هم ببینم پس قاعدتاً داشتم ازپهلوبه آن نزدیک میشدم...."

"ولی چه کسی آن کلمات را بر زبان آورده بود؟ از کلمات نترسیدم.آن صدا به وضوح قابل شنیدن بود، طنین ترسناک سرفه ی پیرمرد را نداشت.از اعماق وجودم بر می خاست، از روحم. قبل از این اصلن باور نداشتم که روح دارم ولی آن لحظه می دانستم که دارم.هچنین می دانستم روحم مهربان است. و
سالها از من پیرتر و خیرم را می خواهد. برای راحتی کار اسمش را گذاشتم جو. وقتی فهمیدم تنها نیستم کمی دلگرم شدم. جو داشت به دادم می رسید."

"برای ثروتمندترین آمریکایی ها امید به زندگی چندان ربطی به محلِ زندگی فرد ندارد.ثروتمندان، عمومن همه جا سبک زندگی سالمتری برمی گزینند؛بیشتر ورزش می کنند، کمتر سیگار میکشند، و احتمال اینکه دچار چاقی مفرط شوند کمتر است...برایِ فقرا ماجرا شکل دیگریست.امید به زندگی فقیرترین آمریکایی ها ربط معناداری به محل زندگیشان دارد.طوری که زندگی در منطقه ایی مناسب می تواند زندگی یک فرد فقیر تا ۵ سال بیشتر کند."

:( همه جا همینطوریه!

😏

"نونِ کنار اساپگتی در ایتالیا" :)

"اگر به رستوران رفتید و دیدید همراه اپساگتی سفارش داده شده قطعه ایی نان هم برایتان آورده اند، این بدان معنا نیست که باید اسپاگتی تان را با نان بخورید، بلکه نان برای آن است که وقتی ته بشقابتان را درآوردید و کمی سس خوشمزه و پنیر پارمیزان رنده شده تهش ماند، با آن تکه نان حسابی تمیزش کنید تا مبادا پنیری از دست برود! از این کار اصلن خجالت نکشید چون سرآشپز را حسابی خوشحال می کند"
:)

"مافیا"
"رهبری مافیای پالرمو تا همین چند وقت پیش برعهده ی سالواتوره رینا(ملقب به توتو) بود که در اثر سرطان ریه در زندان مُرد.بنا به روایتی مخوفترین مافیای تاریخ به شمار می آید.۲۵ سال تحت تعقیب بود!وقتی دستگیرشد به ۲۶ بار حبس ابد محکوم شد و زندگی اشرافی و پدرخوانده وارش را در زندان ادامه داد.گفته میشود تعداد آدمهایی که به دستور او در دوران زندانی بودنش به قتل رسیدند،از دوران آزادی اش بیشتر بوده است!"

"نان"

"ما (ایتالیایی ها) اگه سر میز باشیم و نون از دست کسی بیفته زمین، حتما باید صلیب بکشه و اون رو از روی زمین برداره. می گن اگه این کار رو نکنه بدشانسی میاره.چه برای خودش، چه برای همه ی اونایی که دارن سر میز باهاش غذا می خورن."

🙃🙃سلطان پنیر،پنیر پارمیزان

"در منطقه ی امیلیا-رومانیا که بولونیا مرکز آن است، می تولن بانکهایی را پیدا کردکه حلقه های پنیر پارمیزان رابه عنوان وثیقه ی وامهای کوچک و کم بهره از مزرعه داران می گیرند"😊
"در سالهای ۲۰۱۳-۲۰۱۵ مافیای جنوب ایتالیا طی سلسله عملیاتهایی در منطقه شمال،۲۰۳۹حلقه پنیر پارمیزان را از انبارهای مختلف به سرقت می برد!"😎