Saman > Recent Status Updates

یک گناه ، یک معصیت بیشتر وجود ندارد رودلف. و آن گناه، آن معصیت، این است که آدم، آلمانی خوبی نباشد.

پ.ن: یاد جمله معروف خالد حسینی افتادم تو بادبادک باز که میگفت: در دنیا یک گناه بیشتر وجود ندارد و آن دزدی است.

آقای مالجو در حال تحقیق بوده که برمیخوره به گزارشی که اداره آمار به ریاست کریم سنجابی بهار سال 1320 به وزارت اقتصاد ارسال کرده. خود این گزارش به گفته ایشون از اسناد نادیده تاریخ بوده اما مساله‌ای که باعث میشه این کتاب و پژوهش شکل بگیره، کسی بوده که این گزارش رو نوشته؛ فردی روس به نام نیکلا بلگاردسکی یا نیکلا راست! قراره تو کتاب در مورد زندگی این شخص بخونیم... شروعش برام جذاب بود و ببینم در ادامه چه طور پیش میره!

چوران می‌گوید: درد مکان مشخصی دارد، ولی ملال شیطانی را احضار می‌کند که خانه و پشتیبانی ندارد و به جز این هیچی شناسایی ناپذیر، که ما را می‌فرساید، هیچ چیزی ندارد.

کیرکگور می‌گوید: خدایان ملول بودند و بنابراین انسان را آفریدند. آدم از تنهایی ملول بود و بنابراین حوا را خلق کردند. از آن زمان، ملال وارد جهان شد و درست به همان نسبتی که جمعیت رشد می‌کرد، ملال نیز بیشتر می‌شد.

کتاب جالبی است ولی روایتهای بعضا فنی تخصصی در مورد نیروگاه‌های هسته‌ای و مشکلاتی که براشون به وجود اومده برای مت دفعه ایجاد می‌کنه.از طرفی درسته در شش فصل به شش فاجعه هسته‌ای در طول تاریخ پرداخته ولی انگار در کلیت ماجرا شباهت هایی وجود داره.تصمیمات اشتباه فردی بر مبنای تخمین غلط.این هم میتونه از جذابیت متن بکاهد.

واژه‌های ما بازنمایی چیزهای جهان هستند. همان‌گونه که یک عکس یک فرد را، یک نقشه یک منطقه را و یک صفحه‌ی نت یک نغمه را باز می‌نماید..بازنمایی، واقعیتی است که به جای واقعیت دیگری جایگزین شده و آن را منعکس می‌کند.

آتش سوزی ویندسکیل اولین حادثه‌ی هسته‌ای بزرگ ناشی از یک رآکتور بود. این حادثه به شکل قابل توجهی تشعشعات کمتری در مقایسه به کسل براوو یا انفجار کیشتیم منتشر کرد، اما آغازگر عصر جدیدی از حوادث و ذوب شدن‌های مرتبط با رآکتور محسوب می‌شود.

هیولاهایی را که ایدئولوژی برابری در کشورهایی چون اتحاد جماهیر شوروی سابق ساخت، به یاد بیاور. انسان بودن به شیوه‌ی مردانه و به شیوه‌ی زنانه، عمیقا با هم فرق می‌کنند. نباید برابر شویم، بلکه باید همدیگر را کامل کنیم و به هم بپیوندیم.

بهای زندگی کسانی را که از سیاست دوری می‌کنند، آن‌هایی می‌پردازند که در زندان‌اند، شکنجه می‌شوند و خونشان در راه آزادی ریخته می‌شود.

آفاناسیف که در بین زندانیان معاینه شده توسط اوسوتین و تیم تشعشع سنج وی قرار داشت، به خاطر می‌آورد مقیاس وسیله ای که او را با آن اسکن کرده بودند، عدد 800 را نشان می‌داد. آفاناسیف به یاد می‌آورد : دلیلی نداشت از چیزی شکایت کنیم ،فکر می‌کردیم که اگر در زمان استالین این اتفاق افتاده بود، ما را از مدت‌ها قبل تیرباران کرده بودند.

انسان دادگر کسی نیست که کورکورانه از قوانین جاری پیروی می‌کند، بلکه کسی است که در پی منفعت جمعی است. دادگرانه عمل کردن نیازمند خرد و دانایی‌ای است که، بتواند وقتی اجرای قانون موجب بی‌عدالتی می‌شود، آن را اصلاح کند.

حقیقت نزد کسی که آن را می‌گوید نیست، بلکه نزد برهانی است که اقامه می‌کند.

سکوت‌هایی هست که سکوت‌های دیگر را در خود غرق می‌کنند.

تاریخ همواره ابزاری است که صاحبان قدرت برای مشروعیت دادن به خود از آن استفاده می‌کنند. کلیسا از تاریخ برای مشروعیت دادن به قدرتش در جامعه اروپایی استفاده کرده است. مارکسیسم برای توجیه انقلاب خشن و ساختن دولت جدید. سرمایه داری هم تاریخ را به خدمت گرفته تا اقتصاد بازار را به مثابه تنها گزینه کامیاب به ما تحمیل کند.

این آمیزه‌ی واژه‌های غم‌انگیز چیزی نبود جز مسکنی بی‌ثمر برای دوری‌شان.

خوشبختی در آزادی برآمده از خودبسندگی است.

اما امروز صبح لحظه کشف و شهود از راه رسیده است. روی خرده‌شیشه‌ها پیش می‌رود و پاهایش در خاک فرو می‌روند: ریشه‌هایش دوباره جوانه می‌زنند، همان ریشه‌هایی که دیگران در گذشته بریدند.

اگر رنج زیستن ارزش چیزی را داشته باشد، آن چیز بهره گرفتن از لذت‌هایی است که این زندگی تکرارناپذیر به ما عرضه می‌کند.

نهادهای استبدادی پایدار از یک توالی واکنشی انقلابی ظهور کردند. حمله به منافع اصلی طبقات بالای چین در دهه های 1920 و 1930 به آغاز دو دهه جنگ داخلی کمک کرد که از آن یک حزب حاکم بسیار منسجم و یک ارتش قوی و وفادار پدید آمد و عملا هیچ جایگزین سازمان‌یافته ای برای حزب-دولت کمویست باقی نگذاشت.

از نظر گابریل مارسال پرسیدن درباره معنی زندگی، پرسشی ناگزیر است. زندگی مانند نمایش تئاتری است که تو یکی از بازیگران آن هستی. وقتی که از معنی آن می‌پرسی، مثل این است که درباره این تحقیق کنی که شخصیت تو در این اجرا چه نقشی دارد و تو چه باید با آن بکنی. معنی زندگی تو وابسته به معنی نمایش است.

در اواخر سال 1917 لنین در مواجهه با دیوانسالاران اعتصابی دولت تزاری خواستار ایجاد چکا برای مبارزه با اعتصاب با قدرتمندترین اقدامات انقلابی شد. با افزایش تهدید نظامی ناشی از نیروهای سفید، اندازه و گستره چکا به طور چمشگیری افزایش یافت. چکا که بعدا به کا.گ.ب تغییر نام داد، به یکی از بزرگترین و قدرتمندترین نیروهای امنیتی در تاریخ معاصر تبدیل شد و نیروهایش در تمام نهادهای اصلی اجتماعی اقتصادی دولتی مستقر شدند.

دروغ به خودی خود بد نیست، خوبی و بدی آن وابسته به پیامدهای آن است.

وقتی میگه آقاییم خیلی دل‌رحمه....آقاییش :

اما پادشاه در بندمان همچون برادر بزرگش بی‌رحم نبود. گویی فرشته بود.واجبات امپراتور بودن را به جا می‌‌آورد.بعضی را می‌داد گردن بزنند، بعضی دیگر را میل در چشم‌هایشان بکشند و بعضی را زبان از حلقوم‌شان درآورند. اما همه‌ی اینها اعمالی روزمره و عادی بود و دهشت خاصی در دل مردم نمی‌انداخت.

توی شرکت، وقتی که سر و صدای مردم انقلابی را از خیابان می‌شنید، بی اختیار پا می‌شد می‌رفت بیرون و خودش را توی جمعیت گم می‌کرد تا آن را پیدا کند. همه جا دنبال همان می‌گشت.

سهیلا خوشگل بود، اما نه به خوشگلی سمر.شاید مال این بود که انقلابی بود....انقلاب هم مثل درس، خوشگلی دخترها را به باد می‌داد.

خب خب خب... پیش به سوی سه گانه کسرا..اگر اولین قسمت این مجموعه قابل قبول باشه، دو قسمت بعدی کتاب رو هم می‌خونم...ببینم چی میشه.

در مجموع اختلاف نظر در مسائل منطقه‌ای میان رئیس جمهوری و شهید سلیمانی پابرجا ماند. آقای روحانی نظراتی درباره نحوه حضور در منطقه داشت که با رویکردهای مرسوم در حاکمیت متفاوت بود.

به نظر می‌رسید جریانی در درون حاکمیت به طور جدی دنبال این بود که آقای روحانی یا کاندیدا نشود، یا ردصلاحیت شود و اگر هیچ‌کدام نشد، مسیر به گونه‌ای چیده شود که ایشان نتواند رای بیاورد. از مجاری مختلفی در درون حاکمیت به من توصیه شد تا اجماع حامیان دولت را به دست بیاورم و جای آقای روحانی را در دوره دوم بگیرم.

در فیلم‌هایم موقعیت‌هایی را خلق می‌کنم که در آن، آدم‌ها به شناخت عمیق‌تری از یکدیگر دست می‌یابند.فکر می‌کنم این رویکرد در روزی روزگاری آناتولی به خوبی جا افتاده است. در مرحله‌ی طولانی جست‌و‌جوی جسد، با شخصیت واقعی آدم‌ها مواجه می‌شوید.حالا برقراری ارتباط با آدم‌ها آسان‌‌تر است. شیفته‌ی موقعیت‌های این چنینی هستم.در این فیلم روی خط مرگ و زندگی، سویه‌های متفاوت درونیات آدم‌ها را به نمایش در آورده‌ام.

مذاکره به نقطه حساسی رسیده بود، دبیر وقت شعام(شمخانی) باید کاری انجام می‌داد که انجام نشده و به همین دلیل مذاکره در وین متوقف شده بود.تیم مذاکره کننده در آنجا هم حسابی به هم ریخته بودند. آقای روحانی خیلی عصبی و ناراحت بود. به من گفت اولین بار است که معنی خنجر از پشت زدن را متوجه شدم.