“با ئەوەش لە حەمەد بگێڕمەوە:
لە کەرکووک چووبووە چاخانەیەک، گوتبووی کەباب دەخۆم. ناردبوویان کەبابیان بۆ هێنابوو. کە خواردی و هەستا، بە خاوەن‌چاخانەکەی گوت:
ــ دەست خۆش
ــ یانی چی؟
ــ له وڵاتی ئێمە پیاو ئەگەر پووڵی نەبوو، دەڵێ دەست خۆش!
ــ جوابەکەی چییە؟
ــ سەر خۆش!
ــ بەو شەرتە سەر خۆش، هەموو ڕۆژ بێیەوە لام و «دەس خۆش، سەر خۆش» بکەین!”